Post Description

Ariel
Finland, 1988

Regie: Aki Kaurismäki
Met: Turo Pajala, Susanna Haavisto en Matti Pellonpää
Camera: Timo Salminen
Duur: 73 minuten

Taisto Kasurinen (Pajala) werkt als mijnwerker in een Finse kolenmijn. De mijn wordt gesloten, hij wordt werkloos, zijn vader pleegt zelfmoord, hij wordt overvallen en beroofd, komt terecht in de daklozenopvang en belandt uiteindelijk in de gevangenis voor een misdaad die hij niet heeft gepleegd. 
Zoveel tegenslag op een hoop is zelfs bij Kaurismäki uitzonderlijk. Al komt het allemaal met zo'n vanzelfsprekendheid voorbij dat het lijkt alsof zo'n bestaan in Finland de gewoonste zaak van de wereld is. Toch zijn er ook enkele lichtpuntjes in Kasurinens deprimerende leven: zijn vader heeft hem een fraaie Amerikaanse slee nagelaten, hij krijgt een relatie met parkeerwachtster Irmeli (Susanna Haavisto), en raakt in de gevangenis bevriend met Mikkonen (de zoveelste geweldige rol van Matti Pellonpää).
Zo sleept de hoofdpersoon zich van de ene naar de andere dag en het zou vreselijk zijn om aan te zien, ware het niet dat het de regisseur toch weer lukt om er welhaast een komedie van te maken. Als je tenminste gevoel hebt voor die gortdroge en ijskoude Finse (galgen)humor. Zonder verder veel van de plot te verklappen kun je trouwens zelfs bijna van een happy end spreken aan het eind van deze helletocht.
Een paar hoogtepunten mogen niet onvermeld blijven: nog nooit waren een zelfmoord (de vader) en sterfscene (Mikkonen) zo humoristisch emotieloos. Verder zijn daar alle typische Kaurismäki-ingrediënten voor de liefhebbers: de lange scenes, het trage acteren, de onverwachte soundtrack (Finse tango!) en de melige dialogen. Zoals deze tussen Irmeli en Taisto:
I: "Hoe noemen je vrienden je?"
T: "Ik heb geen vrienden."
I: "Iedereen heeft vrienden."
T: "Ik kom van het platteland."
I: "Dat verandert de zaak."
------------------------------
Bijna aan mijn aandacht ontsnapt, dit tweede deel van Aki Kaurismäki's Proletarische Trilogie. De delen 1 (Shadows In Paradise) en 3 (The Match Factory Girl) heb ik hier al eerder gepost. Ariel kwam trouwens ook al eens voorbij, gepost als avi-bestand door gwendolien om precies te zijn. Nu echter in retailkwaliteit en met gebruikmaking van gwendoliens ondertitels, waarvoor veel dank. Opnieuw gesynced en van een menu voorzien door Gordon Shumway. Een film om te bekijken wanneer je in een dipje zit, dan zul je zien dat je het zo slecht nog niet hebt.