Post Description

voor al u prog verzoeken ga hier naar toe http://poprock.actieforum.com/ en ik vond heel erg meevallen ondanks de review.


Spanje komt er als progland nog altijd zeer bekaaid vanaf. De afgelopen jaren liet alleen het uit Barcelona afkomstige Harvest goed van zich horen met een drietal uitstekende albums en diverse optredens in Europa. Verder bleef het stil. Het is dan ook meer dan welkom dat een nieuwe band uit het land van zon en tapas zich meldt aan het progfront.

Eric Baule is de naam van dit viertal. Vernoemd naar bandoprichter Eric Baulenas. De band werd in 2010 opgericht en het hier besproken schijfje is dus het debuut. Dit album, schitterend vormgegeven in een mooie uitklaphoes, laat ons een groep horen met veel potentie, maar overduidelijk ook een band op zoek naar een eigen geluid.

Het is met name het begin van het album dat je op het verkeerde been zet. De intro Tidal Wave,  het opvolgende Redemption en Back To Nature klinken als prettige neoprog met een redelijk pakkende melodie en mooie instrumentale uitstapjes. Ik hoor een beetje Jadis, No-Name en Knight Area door elkaar. Deze songs bevatten een paar fijne gitaarsolo’s en mooi toetsenwerk. De zang van Eric Baulenas is niet heel sterk, maar past goed bij de muziek. Op het gebied van zijn uitspraak kan hij zeker nog stappen zetten. Zo denk ik steeds “back to later” te horen, waar hij “back to nature” zingt. Verder prima songs.

Bij het instrumentale Flying High gaat het roer om. Geen neoprog meer, maar progmetal. De gitaarriffs knallen in verschillende tempo’s uit je speakers, afgewisseld met een gitaarsolo. Maar een bak gitaarrifs maakt nog geen mooi nummer. In Circle Of Dead Eyes wordt er wel weer wat meer afgewisseld, maar de progmetal in de stijl van Dream Theater en in mindere mate Shadow Gallery blijft hangen. Overigens wordt het niveau van deze bands nergens gehaald. Eric Baulenas is een prima gitarist, maar zoekt hier te veel de voorgrond.

Soms komen de neoprog en progmetal in positieve zin bij elkaar, zoals in Release From Duality, hier wel een mooie balans, sterke zanglijnen en uitstekend gitaarwerk. De naam X-Panda komt hier bij me op. Ook Far From Here doet aan deze uit Estland afkomstige band denken. Afsluiter Spring Disease kent vele gezichten en heeft zelfs een soort ambient tussenstuk. De opbouw is hier erg goed. In een aantal nummers, waaronder deze, weet de band echt te overtuigen en je mee te slepen.

Al met al gemengde gevoelens. Allereerst is bijna 70 minuten gewoon veel te lang. Het lukt het viertal niet om zo lang te blijven boeien. Daarnaast zou er wat meer eenheid in stijl mogen komen. Nu zwalken ze nog alle kanten op, de ene keer pakt dit goed uit, terwijl andere stukken uit de bocht vliegen. Maar goed, de bandleden zijn nog jong en er is nog tijd genoeg voor ontwikkeling. We houden ze voor je in de gaten.




01 - Tidal wave 1:41
02 - Redemption 8:40
03 - Back to nature 6:34
04 - Flying high 8:31
05 - Circle of dead eyes 8:10
06 - Touching the Earth 4:15
07 - Release from duality 11:27
08 - Undertow 1:52
09 - Far from here 9:50
10 - Spring disease 8:17