Post Description

Al maanden werd er door de fans van Jon Anderson en Roine Stolt reikhalzend uitgekeken naar de release van HET album van het jaar, wat zeg ik, van de eeuw, “Invention Of Knowledge”. Het zou HET nieuwe Yes album worden, het album dat het huidige Yes niet in staat bleek te kunnen maken. De wereld van de progressive rock was op zijn minst opgetogen over deze samenwerking tussen één van de allergrootste iconen uit de progressieve rock uit de jaren zeventig en zijn Zweedse evenknie uit de tweede generatie symfo-rockers uit de jaren negentig. Dat blijkt alleen al uit het feit dat het album reeds vóór de releasedatum is genomineerd als album van het jaar voor The Progressive Music Awards.

Thomas Waber, baas van InsideOut Music himself, stimuleerde Stolt om de samenwerking met Anderson te zoeken. En toen Anderson samen met Transatlantic een aantal Yes-nummers vertolkte tijdens de Progressive Nation Cruise van 2014 was al snel duidelijk dat de beide heren elkaar op muzikaal gebied uitstekend verstonden. Anderhalf jaar lang stuurden Anderson en Stolt muzikale ideeën over en weer via internet. In eerste instantie om af te tasten of er een dermate muzikale klik was dat de samenwerking zou kunnen uitgroeien tot een volwaardig album. Vervolgens om alle bits en pieces samen te smeden, in te kleuren en bij te schaven tot wat uiteindelijk “Invention Of Knowledge” is geworden.

Anderson wilde geen echte progressive rock plaat maken maar eerder iets nieuws, iets fris en in die zin progressief. Stolt realiseerde zich echter terdege dat, wanneer je samenwerkt met Jon Anderson  die, met uitzondering van enkele korte onderbrekingen, bijna veertig jaar het gezicht van Yes was, je niet zomaar kunt weglopen van die erfenis. Van beide benaderingen zijn sporen terug te vinden op het album.

Via pastorale openingen nemen Anderson en Stolt ons bij de hand langs de heldere, mystieke vocalen en tribale ritmes van “Olias Of Sunhillow”, de uitgesponnen composities van “Tales From Topographic Oceans” en de symfonische landschappen van The Flower Kings. Maar die kwalificaties zouden onvoldoende recht doen aan het volstrekt unieke karakter van dit album dat is gevuld met vier nummers waarvan er drie zijn opgesplitst in twee of drie delen. Je kunt het met recht als een groeiplaat betitelen. Bij elke nieuwe draaibeurt, en ik ben de tel inmiddels kwijt, openbaren zich weer nieuwe kippenvelmomenten en geniale vondsten.

Op “Better Late Than Never” constateerden we al dat Anderson vocaal in goede doen is en er weer zin in heeft. Op “Invention Of Kowledge” betrapte ik hem zelfs op een paar enthousiaste “wooh”’s tijdens de openingstrack. Zijn stem klinkt als vanouds en de zanglijnen zoals we die van hem gewend zijn, redelijk eenvoudig. Uit zijn keel klinken die voor de liefhebbers echter als een weldaad voor de oren.

Roine Stolt is er glansrijk in geslaagd om deze unieke stem ruim baan te geven en daar omheen een prachtig symfonisch decor te bouwen. Hij heeft zich daarbij laten leiden door de stem en het melodisch materiaal dat Anderson aanleverde. Dat gaat natuurlijk gepaard met een paar onmiskenbare Flower Kings grooves en jubelende gitaren maar geen donkere, harde gitaarrifs en dominante drums zoals op de laatste twee albums van de bloemenkoningen.

Het is verbluffend om te horen met welk een speels gemak Stolt een stukje zangmelodie van Anderson instrumentaal uitbouwt tot één van zijn meesterlijke solo’s of een volgende symfonische uitspatting. Hierin horen we de handtekening van de ware meester die in zijn instrumentale inkleuring ditmaal zeer orkestraal te werk is gegaan.

Als Rick Wakeman dit album te horen krijgt zal er waarschijnlijk met regelmaat een glimlach op zijn grumpy old face verschijnen, want ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de heren Brislin en Larsson hun stinkende best hebben gedaan om een aantal ‘Wakey’ toetsenriedels uit hun synths te toveren.

Eén van de eerste hoogtepunten is wel het tweede deel van de titeltrack waarin je aan je muzikale water voelt dat er iets moois staat te gebeuren. En jawel hoor, na bijna vier minuten gaat de hemel open en zingen alle engelen ons toe: “We are truth, made in heaven, we are glorious”…. Kippenvel, en alsof dat nog niet genoeg is levert Stolt daarna weer zo’n voortreffelijke gitaarsolo af die alleen hij kan spelen.

Misschien wel symbolisch voor deze samenwerking trekken gitaar en zang in de apotheose van het derde deel, Knowledge, gezamenlijk op. Wat een geweldig krachtige climax van dit nummer.In de tweede compositie, Knowing, wordt de hoofdmoot gevormd door een folky deuntje van Anderson, waar Stolt & Co een prachtige soulvolle akkoordopeenvolging in 5/4 maat tegenover plaatsen. Heel sneaky weten de heren het refrein om te toveren in een gospelkoor om vervolgens via een mooie piano-riff in het tweede deel te belanden. Ook dit Chase And Harmony wordt uiteindelijk weer uiterst majestueus afgesloten.

De derde suite opent met één van de mooiste melodieën die Stolt ooit uit zijn gitaar heeft getoverd. Wat een warmte klinkt er uit dit thema. Het heet dan ook niet voor niets Everybody Heals. En als Stolt’s gitaar dat nog niet voldoende bewerkstelligt doet de ex-Yes zanger de rest wel met zijn stem, ondersteund door de overige vocalisten. Collectieve eenzame klasse. Het afsluitende Know laat een uiterst relaxte Anderson horen op zwoele latin-klanken, waarna deze track plotseling een geheel andere wending neemt en uiteindelijk in de beste Flower Kings traditie uitmondt in een Reprise van Knowing.

Wanneer je Jon Anderson en Roine Stolt samen op pad stuurt is het evident dat je flarden Yes en The Flower Kings te horen krijgt, maar dat er zo’n fraai authentiek symfonisch album uit zou rollen overtreft ook mijn stoutste verwachtingen. Anderson mag in zijn nopjes zijn met deze muzikale partner, want hij heeft al in jaren niet zo’n creatief en kwalitatief hoogstaand album afgeleverd. Hats off to Roine Stolt.



1. “Invention” (09:41)
2. “We Are Truth” (06:41)
3. “Knowledge” (06:30)
4. “Knowing” (10:31)
5. “Chase and Harmony” (07:17)
6. “Everybody Heals” (07:36)
7. “Better by Far” (02:03)
8. “Golden Light” (03:30)
9. “Know…” (11:13)



incl. covers


Voor meer prog http://muziekrequest.forumgratuiti.com/