Post Description

Gone gone gone

Je zou zeggen kort maar krachtig. Maar:

Die teruggekeerde samenzang!
De gitaar van James Young!

De lookalike stem van Dennis De Young van Lawrence Gowan!

Waar er gestopt werd in 1979.

 Soms lijkt het alsof bepaalde bands met pensioen zijn gegaan en dan plots komen ze weer op de proppen, met nieuw werk, alsof de jaren 70 en 80 weer herleven. Liefde voor de muziek uit die tijd ? Is de hedendaagse muziek niet vernieuwend genoeg om de 'oudere' luisteraar tevreden te stellen of uit te dagen ? Is het nostalgie ? Geldgebrek ? Of mis ik iets ?

Natuurlijk ben ik benieuwd naar bv dit nieuwe werk van Styx maar, wat ik bij andere bands zoals Yes, Fleetwood Mac (of afgeleiden), Dream Theater (ja, ook al ouder wordend, zie vergelijkbare kapsels met Styx) of andere 'vergelijkbare bands', dat als ze nieuw werk brengen dat ik daar wel wat 'verfrissing en vernieuwing' in mis. Alle respect voor deze voortploegende bands, dat wel. En natuurlijk dit album pas beoordelen na het gehoord te hebben.

En, eerlijk is eerlijk, kijk ik naar de nieuwe opkomende bands van deze jaren dan spreekt mij niet veel aan. Het aanbod is minder, anders, veranderd. En ik word natuurlijk ook binnenkort 50. Damn


Verenigde Staten
Rock
Label: Universal

Overture (1:23)
Gone Gone Gone (2:07)
Hundred Million Miles from Home (3:39)
Trouble at the Big Show (2:30)
Locomotive (5:03)
Radio Silence (4:18)
The Greater Good (4:09)
Time May Bend (2:36)
Ten Thousand Ways (1:27)
Red Storm (5:53)
All Systems Stable (0:18)
Khedive (2:04)
The Outpost (3:50)
Mission to Mars (2:46)


http://the-wall-of-music.actieforum.com/