Post Description

Eenenveertig minuten. Bijna tweeënveertig. Op voorhand zou je zeggen, (te) kort voor een ‘full length’ album?

Voor wie Anton Belov en zijn project Kauan nog niet kent: Kauan is als een muzikale kameleon waar geen enkel album op het voorgaande exemplaar lijkt. De roots van Belov liggen begraven in de doom en black metal en gedurende vijftien jaar heeft hij zijn stijl veranderd van een ‘doom’ aanpak naar een elektronisch geluid, waarin een ambiente sfeer duidelijk aanwezig is. Met als ultiem meesterwerk het album “Kaiho” uit 2017.

Belov opereert inmiddels vanuit Tallinn, Estland waar hij sinds anderhalf jaar woont en werkt. Evenals op “Sorni Nai” en “Kaiho” wordt hij geholpen door bassist Les Vynogradov (A Noend Of Mine), daarnaast is er een tweede gitarist actief in de persoon van Vladislav Kudrin. Verantwoordelijk voor de drums is Juha Kuusela. Het artwork is in handen van Sofia Melnyk.

Evenals het album “Sorni Nai” is “Ice Fleet” een conceptalbum gebaseerd op gebeurtenissen in de Russische geschiedenis. Het album is gewijd aan een artikel in het wetenschappelijke tijdschrift Nauka I Zhizn, geschreven door doktor D.I. Ovchinnikov. Volgens de schrijver van het stuk was zijn grootvader in 1930 een leider van een geologische expeditie. Zijn voornaamste missie was het vestigen van een wetenschappelijke basis aan de noordkust van de toenmalige USSR. Tijdens die werkzaamheden voor die basis werden kilometers van de kust onder een diepe laag met ijs intacte schepen gevonden. Het team wat de ontdekking deed was in staat om tot diep in het binnenste van de schepen te komen en vond daar meerdere intact gebleven lichamen die door de vrieskou nog in zeer goede staat verkeerden. Soms nog in de staat waarin ze op dat moment een werkzaamheid uitvoerden. Daaruit kwam naar voren dat de mensen op het schip onder bizarre en vooral plotselinge omstandigheden waren overleden. Ook werden er geen papieren of andere documenten gevonden die ook maar enig licht op de zaak zouden kunnen brengen.

De onderzoekers namen contact op met de overheid in Moskou die snel een team stuurde om de situatie te onderzoeken, maar evenals bij het Djatlov pass incident (“Sorni Nai”) belandde de gebeurtenis in de Sovjet-doofpot. Al met al dus opnieuw een mysterieus onderwerp waarin Belov zich in heeft ondergedompeld en zijn muziek voor heeft gecomponeerd. Eén van de limited editions van de cd gaat vergezeld met een boekwerk waarin het hele verhaal staat beschreven en waarin het complete verloop van het mysterie is na te lezen.

Heeft de muziek door het concept een nautische weergave gekregen? Ja en nee. Er zijn veel details in de muziek verwerkt die daar aan doen denken, maar zo goed als de koude sfeer op “Sorni Nai” te voelen is, vind je dat in mindere mate op “Ice Fleet”. De cd begint bijvoorbeeld met geluiden van een krakend dek en er is het breken van golven te horen. En de wind die (bijna vanzelfsprekend op een Kauan release) stormachtig raast over de golvende zee. Toch weet Belov mij niet volledig te overtuigen met de toegepaste sfeer, althans, niet zoals hij dat doet met de ijzige ambiance op “Sorni Nai”.

Opnieuw zijn er fragmenten uit het metal-verleden te vinden, bijvoorbeeld door de spaarzaam toegepaste grunts in Riavo. Nieuw is zijn aanpak op het gebied van shoegaze of postrock getuige Ote en Hauta. Natuurlijk, er zijn nog veel elementen te vinden die aan “Kaiho” zijn te koppelen, zoals de karakteristieke melancholie, de ruimtelijke drums of heerlijke rustgevende pianoklanken. Of juist het contrast met  grunts; de weelderige engelenzang en orkestraal toetsengeluid dat welhaast in een kathedraal gecomponeerd lijkt te zijn (Raivo). Tranentrekkend mooi is de eerste helft van Kutsu en die van Ote, wat zeer zeker in de buurt komt van het geluid op “Kaiho”. Halverwege verandert Ote in een zo genoemde wall of sound, een element dat veel wordt gebruikt binnen de post-rock en shoegaze maar nieuw voor Belov. Persoonlijk moest ik er even aan wennen.

Is ‘bijna tweeënveertig minuten’ te lang of te kort? Het ligt er aan hoe je in de wedstrijd zit. Belov heeft  ten opzichte van het geniale “Kaiho” zijn stijl weer veranderd en kan voor veel liefhebbers van zijn muziek toch weer een omschakeling zijn. Een omschakeling zoals alleen de allergrootste muzikanten dat durven toe te passen.


*Tekst: Ruard Veltmaat
*Bron: Progwereld.org































Tracklist:


01. Enne (04:24)
02. Taistelu (05:09)
03. Maanpako (05:47)
04. Kutsu (05:13)
05. Raivo (08:11)
06. Ote (07:25)
07. Hauta (05:18)