Post Description

Mien  van ’t Sant - Pension ‘Eureka’

Wieke Casteleyn erft na de dood van haar ouders een fourniturenzaak in Amsterdam, waar ze met Niek, haar door-en-door muzikale man, en haar twee kinderen Monique en Frank intrekt.
Ze voelen er zich eerlijk gezegd niet zo thuis. Vooral Wieke niet, die erg ondernemend is en voor wie de steeds minder goed lopende winkel niet veel perspectieven biedt. Ze is dan ook dolgelukkig als ze door bemiddeling van haar broer een groot herenhuis in Amerongen kan kopen, dat ze laat verbouwen tot een familiepension.
Het pension ‘Eureka’ breidt zich onder Wiekes leiding snel uit. Niek zet zijn studie nog wel voort, maar is daarnaast ook kok in het bedrijf. Maar als het pension hem meer en meer opslokt doordat Wieke steeds weer nieuwe plannen heeft, raakt hij verder dan ooit van zijn doel af ooit nog eens zijn solistendiploma aan het conservatorium te halen. Frank, ook uitgesproken muzikaal, raadt zijn vader daarom aan een kamer in Amsterdam te huren.
Die mogelijkheid doet zich voor als een van hun vaste logés, Margot Koster - die al vroeg man en kind verloren heeft - hem onderdak in haar ruime flat biedt. Zelf door reuma zwaar gehandicapt, is ze dankbaar voor de vriendschap met het gezin Casteleyn.
Zonder dat de dromer Niek er iets van vermoedt, ontwaakt in de veel oudere Margot een platonische liefde voor hem, die haar op een bepaald moment doet besluiten zich in Zuid-Frankrijk te vestigen.
Maar wanneer haar ziekte ongeneeslijk blijkt te zijn en Niek eindelijk zijn einddiploma behaald heeft, weet het gezin de vierenveertigjarige Margot te bewegen vooralsnog bij hen in een van de ‘vrije huisjes’ te komen wonen.
Hoe de dan ontstane situatie zich verder ontwikkelt en hoe Wieke leert inzien dat ze niet alles alleen moet bedisselen, vormt het boeiende besluit van deze met vaart geschreven roman.