Post Description

weden 1992
imdb.com/title/tt0105916
Internat.titel: House of Angels
127 min.

Regie: Colin Nutley

met: * Helena Bergström * Rikard Wolff * Sven Wollter  * Reine Brynolfsson * Ernst Günther  * Viveka Seldahl  * Jakob Eklund e.a. 


Filmmaker Colin Nutley en echtgenote en actrice Helena Bergström moeten wel warme herinneringen hebben aan hun film Änglagård. In 1994  namelijk volgde het tweede deel Änglagård - Andra Sommaren en eind 2010 ( ! ) verschijnt in Zweden  het zich nu in de eindfase bevindende Änglagård - Tredje Gången Gillt. Het eerste deel van deze trilogie focust vrij luchtig in op de confrontatie tussen insiders en outsiders waarbij thema's als bekrompen denken en te snel oordelen eigenschappen blijken te zijn die, niet tegengegaan, uiteindelijk wel eens destructief kunnen uitpakken.

Na het overlijden van Erik Zander, een oudere excentriekeling uit een landelijk dorpje, verwacht Axel, een rijke landeigenaar, diens grond en eigendommen op een veiling goedkoop te kunnen kopen. Maar dan arriveert Fanny (Helena Bergstrom), Erik's voor een ieder onbekende kleindochter. Achter op een Harley-Davidson met aan het stuur, z'n haar in een knotje, haar minnaar Zac.
De  dorpelingen zijn geschokt door deze twee bohémien, deze buitenstaanders die zich niet alleen bizar kleden maar zich ook navenant gedragen. Fanny en Zac betrekken het huis van Zander dat de naam Änglagård draagt ( Huis van Engelen )  Beiden proberen contact met de lokale bewoners te maken maar de enige persoon die lijkt te willen reageren is Gottfrid, een oude man die zich de moeder van Fanny nog herrinnert
Axel keert zich tegen deze buitenstaanders wanneer Fanny zijn bod voor haar nalatenschap verwerpt maar de geest is helemaal uit de fles als Fanny enkele van haar vrienden uit het cabaret circuit voor een bezoek bij haar thuis uitnodigt. Een groep van woedende dorpsvrouwen stormt hun huis binnen en beschuldigen Fanny en Zac van het runnen van een bordeel...

Änglagård is een heerlijk wegkijkende film. Laid back maar wel erg onderhoudend. De karakters, ondanks hun blinde vlekken en eigenaardigheden, staan uiteindelijk open voor verandering en daardoor voor verassing. De paralel tussen film en realiteit is snel gelegd. In meer of mindere mate vrezen we allemaal het onbekende. Het ontregelt onze vaste gewoonten en verstoort ons evenwicht. Het beste is dan soms om een impuls te volgen zoals de dominee uit deze film doet. Creëer een ontspannen sfeer, verleng de grenzen van je denken en sta open voor het nieuwe. De een noemt dat tolerantie maar liever nog mag het gedefinieerd worden als interesse hebben in die ander.