Post Description

Goed onthouden: Bjørn Riis. Ik dicht deze man een grootste toekomst toe. Het kan goed zijn dat de naam je bekend voor komt, Bjørn Riis is namelijk ook de gitarist van het Noorse Airbag. Na het derde studio album  van Airbag “The Greatest Show On Earth”, zag Riis zijn kans om zich te richten op zijn eerste soloplaat. Liefhebbers van Pink Floyd, Airbag en van heerlijke gitaarsolo’s in het algemeen, worden met dit schijfje op hun wenken bediend.

Binnen Airbag is het voornamelijk Riis die de muziek schrijft. De vraag die bij mij opkomst is dan ook waarom hij een soloalbum wilde maken? De muziek op “Lullabies In A Car Crash” klinkt namelijk precies als Airbag. Zou dit echter een Airbag album zijn, dan zou ik hem bestempelen als veruit hun beste tot nu toe. De tweede vraag die je zou kunnen stellen, is of Riis Airbag wel nodig heeft. Als je in je eentje een album als dit kunt maken, dan ligt nogmaals de toekomst voor je open. Helemaal alleen heeft Riis het trouwens niet gedaan, bandmaatje Henrik Fossum neemt de drums voor zijn rekening en Airbag zanger Asle Tostrup heeft de effecten voor zijn rekening genomen. De stem van Riis doet overigens sterk aan die van Asle Tostrup denken. Geen superzanger, maar wel een sfeervol geluid.

Laat ik maar duidelijk zijn, dit is een zeldzaam mooi album. Ja, het is werkelijk doordrenkt met Pink Floyd invloeden, maar het is wel vreselijk goed gedaan. Het gitaarspel van Riis is fenomenaal. De ene keer klinkt hij lyrisch als een mix van David Gilmour en Steve Rothery (Marillion), de andere keer trekt hij flink van leer met zware riffs en puntige solo’s. Maar steeds is zijn gitaargeluid aanwezig en elke keer weer maakt het indruk.

Maar je zou het hele album te kort doen als je alleen zijn gitaarspel zou noemen. Het is namelijk een bijzonder compleet album. Elk nummer staat als een huis en blinkt uit in veelzijdigheid en spanning. Die spanningsopbouw zit hem voor een groot deel in het gebruik van de toetsen. Deze zijn enerzijds dreigend aanwezig of ze vormen juist een soort van doorbraak in de reeds opgebouwde spanning. Soms tovert hij een compleet orkest te voorschijn zoals in het schitterende Disappear. In alle gevallen bezorgt het dikke lagen kippenvel op mijn armen.

De balans op dit album is nagenoeg perfect. Soms weet hij je te overrompelen met heftige stukken, waarin de riffs uit je speakers knallen zoals in The Chase, waar hij op andere momenten weer een ingetogen en warme sfeer weet te creëren. Daarbij vind ik het productioneel gezien beter in elkaar zitten als het laatste Airbag album “The Greatest Show On Earth”. Enig minpuntje is dat het nummer Lullaby In A Car Crash wel heel erg lijkt op het titelnummer van het laatste Airbag album. Soms komt het bijna een op een overeen. Wel een prachtig nummer overigens.

Liefhebbers van Pink Floyd en Airbag kunnen dit album niet links laten liggen. Dit is zo’n album dat je na afloop gewoon nog een keer wilt horen. En nog een keer. Goed onthouden: Bjørn Riis. 

BRON:PROGWERELD


A New Day (4:16) 
Stay Calm (10:09) 
Disappear (6:27) 
Out Of Reach (10:01) 
The Chase (7:08) 
Lullaby In A Car Crash (13:26)


Met medewerking van: 
Henrik Fossum: drums 
Asle Tostrup: loops, effecten


Uitgekomen in: 2014 
Land van herkomst:  Noorwegen