Post Description

Bij het debuut van deze band wist ik eigenlijk al gelijk dat we een bijzonder gezelschap te pakken hadden. Distorted Harmony, afkomstig uit Israël, heeft een mooie ontwikkeling gemaakt sinds "Utopia". Dat debuut van de band in 2012 was in elk geval niet misselijk, maar bevatte nog wel enkele zwakke punten.

Een sluitende vergelijking tussen "Utopia" en "Chain Reaction" is de rijping die beide cd's nodig hebben om tot volledig wasdom te komen. In beide gevallen duurt het een paar luisterbeurten voor je definitief valt voor de schoonheid van de muziek, mede door de gevarieerdheid op beide albums. Distorted Harmony is in staat technische progmetal te vermengen met eenvoudige songstructuren en het toch één geheel te laten klinken aan het einde van het album. De band vermengt op bijzondere wijze moderne metalstructuren met een klassieke prog-metal benadering. Zoals gezegd is het duidelijk dat de luisteraar dan niet kan afhaken na één luisterbeurt, want er zijn veel bijzondere details te vinden in de muziek.

Om de technische kant van de band eens uit te testen, nodig ik u uit naar Youtube te surfen en daar de single Natural Selection eens te beluisteren. Een furieus begin van het nummer etaleert de technische kant van de band, waarin bovendien verschillende ritmes voortdurend worden afgewisseld. Stevige slaggitaren, een aanwezige bas, prachtige zang en aanwezige drumpartijen voorkomen dat je ingedut raakt door de muziek. Een totaal ander geluid laat de openingstrack van de cd horen. Every Time She Smiles, wat ook technisch klinkt, maar de band meer een 'groots' en licht bombastisch geluid meegeeft. Hier en daar heeft het nummer een dramatische productie en maakt de song geschikt voor een groter publiek, zonder dat het een knieval naar de commercie wordt. Toch droom ik al stiekem van het idee dat dit nummer het goed zou doen op een zomerfestival, zo bijzonder klinkt het. Een wat meer psychedelica aanpak markeert Children Of Red, waarin de stem van Misha Soukhinin een smaakvolle vervorming krijgt. Overigens is de laatste enorm gegroeid in zijn prestatie en van twijfelgeval binnen de band naar pluspunt is gepromoveerd. Zelfs de screams die hij gebruikt in het nummer zijn van zeldzaam mooie kwaliteit. Wellicht heeft zijn deelname aan "The Voice" van Israël editie 2013 meegewerkt aan zijn vooruitgang.

De details die "Chain Reaction" de moeite waard maakt, zitten vooral in de toetsen, bespeeld door Yoav Efron, één van de grondleggers van deze band. Hij doseert zijn aandeel precies goed, zonder te verzuipen in een symfonisch overvloed van bombast. Zoals gezegd, brengt de band een breed pallet aan muziekstijlen, waar bijvoorbeeld invloeden van jazz, alternatieve muziek, moderne metal, polyritmiek en complexiteit de steekwoorden zijn. Maar vergis je  niet, er is ook rustiger materiaal te vinden in de vorm van As You Go, wat sfeervol en catchy klinkt en de plaat vooral een volwassen gezicht geeft. Een song die elke andere band in dit genre geschrapt zou hebben, omdat het wellicht te soft overkomt. Wellicht is dit wel het ultieme bewijs dat deze band een enorme stap voorwaarts heeft gemaakt.

Concluderend mag je stellen dat Distorted Harmony een reuzenstap heeft gemaakt in zijn ontwikkeling. De muzikale clichés zijn uitgebannen en zeker qua songopbouw is de band enorm gegroeid. Ook zanger Misha Soukhinin is definitief een pluspunt geworden, iets wat bij "Utopia" nog niet zo was. Deze band is de moeite waard te verkennen en ik vermoed dat dit album hoge ogen gaat gooien. Het lijkt mij tevens fantastisch deze band eens live te kunnen aanschouwen. We gaan dus allen duimen draaien voor een bezoek aan Nederland.

www.progwereld.org