Post Description

The Pollyseeds - Sounds of Crenshaw Vol. 1 [RopaDope] 2017 FLAC met boekjes en herstelbestanden in superieure kwaliteit. 

genre: een allegaartje van Jazz/Funk/Soul/HipHop

Crenshaw is een wijk in Los Angeles, vlakbij Compton en Inglewood. Leuke buurt om 's avonds je hond uit te laten, alhoewel de laatste tijd er steeds minder moorden worden gepleegd. Bekijk de hoesjes van de cd en zie hoe de wijk er nu uit ziet. 

The Pollyseeds is een Californische supergroep vol Kendrick Lamar-associates. Terrace Martin staat aan het roer, Robert Glasper en Kamasi Washington kleuren dit soulvolle jazzfunkalbum mee in.

Terrace Martin's presenteert dit album, hij is de producer van meerdere Kendrick Lamar-albums en heeft een serieuze reputatie in de hiphop en rap scene in Amerika. 

'Sounds Of Crenshaw, Vol.1' van The Pollyseeds: Bronstige chill-out
Hippe Californische jazzcats bundelen de krachten. 

Een "polly seed" is een zonnebloemzaadje. “Want als je uit the hood van South Central Los Angeles komt, eet je waarschijnlijk graag zonnebloemzaadjes. Voor ons zijn ze een lekkernij, zoals dure scampi’s dat elders zijn”, aldus Terrace Martin onlangs in het muziekblad Rolling Stone. Sounds Of Crenshaw verwijst dan weer naar de wijk Crenshaw, in de achterbuurt South Central, waar Martin opgroeide. 

Gefascineerd door de Afro-Amerikaanse emancipatie bestudeerde Martin de legendarische L.A. Riots van vijfentwintig jaar geleden, toen de zwarten in opstand kwamen tegen de politiebrutaliteiten in Los Angeles. Hij zag bovenal een stad die zichzelf herpakte, zag Afro-Amerikanen en latino’s de handen weer in elkaar slaan om samen een nieuwe gemeenschap herop te bouwen. “Daar gaat deze plaat over”, zegt Martin. “Over eenheid. Over samenleven. Over de haat uit je leven weren”.


Die spirituele wijsheid heeft Martin niet alleen gemeen met de Californische bloemenkinderen uit de sixties maar ook met zijn kameraden uit de Californische clique rond Kamasi Washington en Kendrick Lamar. U herkent Martins wild dwarrelende saxofoonspel ongetwijfeld op ‘These Walls’ uit Lamars magnum opus To Pimp A Butterfly. Maar hij speelde ook mee op diens recente ‘Loyalty’, het duet met Rihanna uit DAMN.

De negenendertigjarige multi-instrumentalist/producer/songschrijver/rapper verleende in het verleden ook hand –en spandiensten op platen van Snoop Dogg, Travis Scott en die andere boezemvriend, jazzpianist Robert Glasper. Wie de jonge Amerikaanse jazzgarde op de voet volgt, kent Martin zonder twijfel van zijn bejubelde soloalbum Velvet Portraits, dat al voorzichtig vooruitblikte naar het broeierige eclecticisme van The Pollyseeds. Martin diende ook al de keizers uit de jazz. Onlangs stond hij nog grootmeester Herbie Hancock bij tijdens diens concert op Gent Jazz.

Valkuilen
Sounds Of Crenshaw, vol.1 plaatst een bont allegaartje Afro-Amerikaanse subgenres in zijn etalage. Als u de voorbije vijfentwintig jaar de meest vooruitstrevende exponenten van de zwarte muziek volgde, zal die mélange geenszins verbazen. Martin doet in wezen wat Branford Marsalis in de nineties deed met Buckshot Le Fonque, wat de Soulquarians-crew rond Questlove (van The Roots) deed, Roy Hargrove met zijn RH Factor, en jazeker, Robert Glasper met zijn Black Radio-project. 

Zijdezacht nu soul met engelachtige zwarte damesstemmen vloeien uit in compacte wolkjes freejazz, stugge drumcomputerelektro laat ruimte tussen de beats voor felle koperblazers, seventiesfusion muteert tot wilde psychedelica, loungeklanken en ruwe achterbuurtjazz schurken tegen elkaar aan. Het is een mix die in veel gevallen klef of te gezocht aandoet, die geforceerd of vrijblijvend kan overkomen. Maar Terrace Martin kent hoorbaar de valkuilen van deze muziekstijl.


Hij kan daarbij rekenen op een schare uitmuntende zangeressen en hypercoole zangers zoals Chachi die ijzig cool zijn weg baant door ‘Intentions’, een elektrogroove met g-funk-tics en de hyperkinetische sax van Kamasi Washington in de staart. Of Rose Gold, een jonge zangeres uit Baltimore, die sussend de scheuren in onze ziel dicht in ‘You And Me’, met een vederlicht zij het bronzen r&b-stemmetje. In ‘Feelings Of the World’ treurt ze hees en fragiel: donzige slaapkamersoul die zachtjes knikkebollend tussen satijnen lakens glijdt. 

Robert Glasper legt weeë synthlijntjes neer in de lome vocoderballad ‘Funny How Time Flies’. ‘Believe’ blaast zoete marihuanawalmen door gemoedelijk roffelende late night-clubjazz. Zangeres Wyann Vaughn fluistert zwoel echoënde oneerbare voorstellen in ‘Your Space’, over een gedempte housebeat. Moodymann is niet veraf. 

Et voilà, een superbe, bronstige plaat van een kransje jazzcats dat zelden de traditionele jazz bij de hoorns pakt. Sounds Of Crenshaw, Vol.1? De gedroomde soundtrack bij uw chill-out of bedavontuurtje.

Ben benieuwd wat jullie er van vinden, ik ben zeer enthousiast!  

Lees de engelse review:Pitchfork
beluister op: Spotify