Post Description

Info: 

Zoot Sims of John Haley "Zoot" Sims, geboren in Inglewood op 29 oktober 1925 en overleden in New York op 23 maart 1985, was een Amerikaans tenor- en sopraansaxofonist.

Samen met Stan Getz en Al Cohn behoort Zoot Sims tot de saxofonisten die beschouwd kunnen worden als de meest succesrijke volgelingen van de saxofoonstijl van Lester Young. In de loop van zijn carrière speelde hij met heel wat beroemde bands, waaronder die van Benny Goodman, Artie Shaw, Stan Kenton en Buddy Rich. 

Zijn muzikale opvoeding begon al op zesjarige leeftijd toen hij pianolessen moest nemen die hij niet zo leuk vond. Op school speelde hij korte tijd drums, vooraleer hij daar - toen hij ongeveer 12 jaar was - een oude metalen klarinet kreeg. Zoot begon dan naar bands te luisteren. Hij was vooral een fan van Benny Goodman, maar luisterde ook naar andere bands zoals die van Count Basie en Duke Ellington. Toen hij 14 was, hoorde hij Lester Young en besloot onmiddellijk om een saxofonist te worden. Zijn vader gaf hem zijn zin, kocht een saxofoon en liet hem enkele lessen volgen bij zijn klarinetleraar, die Zoot echter niet veel kon bijleren over dit instrument. 
Met wat hij als een 'trial and error'-methode omschreef speelde Zoot in de school-band op 15-jarige leeftijd zowat alle platen na die hij te pakken kreeg. Zoot noemt Sam Donahue (bij Gene Kruppa's band) als een van zijn grootste invloeden en hij luisterde ook veel naar tenorsaxofonist Ben Webster. Een andere, bijna onvermijdelijke invloed op een jonge tenorsaxofonist uit die tijd, was uiteraard Lester Young. 

Op zijn 17 jaar ging hij bij Georgie Auld's band. In die tijd werd zijn grootste invloed - behalve Lester Young - nu ook de altsaxofonist Charlie Parker. Hij ontmoette Al Cohn voor de eerste keer in 1948 toen hij met Woody Hermans orkest in Salt Lake City verbleef. Ze werden haast onmiddellijk goede vrienden en werkten spoedig samen aan een album voor het platenlabel Victor. Met de arrangementen van dit album vormden ze een klein orkest en toerden in 1957 rond met twee auto's. Vanaf die tijd werkten ze eigenlijk regelmatig samen, voornamelijk in de Half Note in New York. 

Zoot Sims combineerde de relaxte stijl van Lester Young met het improvisatievermogen van Charlie Parker. Zijn stijl bloeide in de bebop jazzsfeer van na de Tweede Wereldoorlog. Hij was een van de meest betrouwbare en consistente tenorsaxofonisten van zijn tijd. Als muzikant was hij nooit saai of voorspelbaar door zijn vermogen tot swingen en het ter plaatse uitvinden van verrassende improvisaties. Zijn slepende, zwoele maar zeer geprononceerde 'babbelende' saxofoontoon was vooral bij de tenor uitgesproken. Pas laat in zijn carrière nam hij, in navolging van onder meer Lucky Thompson en John Coltrane, ook de sopraansaxofoon op. Ook daarin klonk zijn eigen stijl door en toonde hij in het album 'Zoot Sims Plays Soprano Sax' uit 1976 een verbluffend meesterschap.

In zijn jongere jaren was Ben Webster zijn idool, en dat bleef in zijn toon doorklinken, vooral in zijn middenregister, en ook het in tremolo's afdalen, typisch voor Webster, gebruikte hij soms. Lester Youngs lichtere toon werd vooral prominent hoorbaar als Zoot in het hoge register speelde. Hij kon gevoelige ballads spelen naast strakke up-tempo nummers en bracht ook melancholische bluesvertolkingen. Als improvisator verliet hij nooit te ver de melodie zodat ze herkenbaar bleef, en zijn ritmische vondsten waren bijzonder origineel.

Zoot zegt dat zijn samenspel met Al Cohn iets heel intuïtiefs had. Zo speelden ze niet altijd dezelfde noten op bepaalde afgesproken patronen van het arrangement en toch klonk hun samenspel alsof het zo was ingeoefend. Zoot Sims zei over zichzelf in een interview dat hij na creatieve pieken vaak weken zijn sax niet aanraakte, omdat hij wat 'lui' was ingesteld, maar zo bleef hij ook altijd even fris spelen. Over zijn eigen capaciteiten als componist en arrangeur was Sims vrij bescheiden. Zo moest hij als de partituur wat complex was af en toe opnieuw beginnen lezen, maar als hij iets één keer gehoord had kon hij het feilloos naspelen. Hoe dan ook had Zoot een natuurlijk swinggevoel; iets dat hij zelf vergeleek met de vanzelfsprekendheid van ademen. Zijn oudste broer nam ook de saxofoon en de klarinet op, was technisch vergevorderd en uitstekend met notenleer, maar had volgens Zoot geen enkel gevoel voor maat en timing.

Soms werd Zoot Sims verweten dat hij zijn stijl sinds 1950 niet had vernieuwd, maar zelf hechtte hij daar weinig belang aan. Het ging hem om het plezier van het spelen en hij speelde alleen wat hij graag wilde spelen, en dat was voornamelijk swing, bop, dixieland en ballads.

Zoot Sims persoonlijkheid wordt door zijn vrienden beschreven als een ongecompliceerd iemand die graag jamde, dronk en rookte en zeker geen grote prater was. Hij hield er niet van om zijn muziek te analyseren en te bespreken en gaf ook weinig interviews. Het interview dat de Engelse journalist, nachtclubeigenaar en jazzzanger Les Tomkins in 1965 in de Londense Ronnie Scott’s club van hem afnam is daarop een uitzondering.

Zoot Sims speelde gewoonlijk op een Selmer Cigar Cutter tenorsaxofoon uit 1933, die werd geproduceerd van 1930 tot 1933. Zijn naam ontleende deze saxofoon aan het octaafmechanisme dat aan een sigarenknipper deed denken. Deze oude sax had hij in de late jaren 40 tweedehands gekocht in New Orleans. In de zestiger jaren kocht hij nog een nieuwe Selmer in Parijs en in Boston nog een tweedehands van hetzelfde merk. Als mondstuk voor zijn tenor bleef Zoot vrij trouw aan een oude ebonieten ('hardrubber') Brilhart waar hij vanaf 1943 op speelde. Ook zijn sopraansax was een Selmer, waarschijnlijk met een Selmer Soloïst- mondstuk waar hij soms het riet van een klarinet in stak. Hij noemde dit instrument "Sidney" en speelde er bijzonder lyrisch en toonzuiver op. Na 1950 was hij ook regelmatig te horen op altsaxofoon.




Laat uw waardering blijken door zo af en toe eens even een bedankje achter te laten.
Voor u een kleine moeite en ik weet dan meteen waarom ik dit doe en voor wie.


Artist: Zoot Sims
Genre: Jazz, Swing, Bebop
Format: FLAC
Bitrate: Lossless
Grootte: 421Mb
Speelduur: 01:12:10
Covers: Ja

_______________________________________________________________________________________________________________________
http://i64.tinypic.com/fbc4jo.jpg[/img]

01 - Groovin' High
02 - Too Close For Comfort
03 - All The Things You Are
04 - In The Middle Of A Kiss
05 - I'll Remember April
06 - It's All Right With Me
07 - The Very Thought Of You
08 - Blue Hodge
09 - Morning Fun
_______________________________________________________________________________________________________________________


[color=#FF0000]Problemen bij het downloaden?    Dan zijn hier drie download links:[/color]  


http://www.nzbindex.nl/search/?q=trtk17841

http://www.binsearch.net/?q=trtk17841

https://www.nzbclub.com/search.aspx?q=trtk17841

_______________________________________________________________________________________________________________________

[color=#A52A2A]Wilt u alles zien wat ik heb geplaatst? Dan moet u hier eens kijken:[/color]

http://www.nzbindex.nl/search/?q=trtk&age=&max=250&minage=&sort=agedesc&minsize=&maxsize=&