Post Description

Het Noorse Shining (niet te verwarren met de Zweedse black metalband of een van zijn vele andere naamgenoten) wordt opgericht als afsplitsing van electrojazzfenomeen Jagga Jazzist. Veel meer dan een voortvloeisel ontpopt de band zich in de jaren daarna tot architect van een eigen muzikaal landschap, waarop na vijf albums een naambord met het woord 'blackjazz' gezet wordt.
Bands laten zich doorgaans niet in een hokje drijven. Liever dichten ze zichzelf een nog niet bestaand genre toe. Een eerste blik op de albumtitel doet vermoedens rijzen over een onwaarschijnlijk huwelijk tussen black metal en jazz. Hoewel 'onwaarschijnlijk' regelmatig door het hoofd schiet bij beluistering van Blackjazz, combineert het gelukkig niet die twee genres.
Shining put in het nieuwe decennium voornamelijk uit industrial, fusion en progrock. De King Crimsoncover '21st Century Schizoid Man' is daarvan akte. Letterlijke referenties aan jazz, zoals het album Grindstone in 2007 nog volop maakte, zijn zo goed als verdwenen. Ze hebben plaatsgemaakt voor hysteritmische escapades, bestaande uit een geschifte combinatie van stijlen, buitenaardse geluiden, verdraaide vocalen en ritmische stunts. Alsof een niet eerder ontdekt halfbroertje van Dog Fashion Disco uit het gesticht ontsnapt is.
Voor Shining is jazz geen genre maar een vrijplaats. Om flink uit de bocht te schieten ('Blackjazz Deathtrance', 'Healter Skelter'). Om meerdere nummers van dezelfde titel te voorzien ('The Madness and the Damage Done', 'Exit Sun'). Om nieuwe toepassingen te zoeken in de combinatie van traditionele en elektronische instrumenten. Maar toch vooral om exact te doen waar men zin in heeft en daarmee gelijk buiten de paden van het zelfverzonnen genre te treden.