Post Description
Le Temps Qui Reste (2005)
Alternatieve titel:
Time to Leave
Tagline:
In my dreams I sleep with anybody.
My father, my mother... even with myself when I was a kid.
I think I'm trying to feel good before dying
Land: Frankrijk
Genre: Drama
Lengte: 86 minuten
Cast:
Melvil Poupaud (Romain)
Jeanne Moreau (Laura)
Valeria Bruni Tedeschi (Jany)
Crew:
Regisseur: François Ozon
Schrijver: François Ozon
Muziek: Valentin Slivestrov
Plot Keywords: Photographer, Waitress, Fashion photographer
Beoordeling op IMDb: 7.0/10
Liefhebbers van film, vergeet niet dat er naast de grote "Hollywoodreleases" nog tig van "andere" (kwaliteits) films zijn, die soms te goed zijn om in de anonimiteit te verzwelgen.
Deze film Le Temps Qui Reste werd genomineerd voor een Golden Spike. De film won op het Valladolid International Film Festival een Silver Spike Award. Melvil Poupaud won een Best Actor Award.
Korte inhoud:
De 31-jarige Romain is een egoïstische en arrogante modefotograaf die alles voor elkaar lijkt te hebben: een succesvolle carrière, een mooi appartement in Parijs en een leuk vriendje. Wanneer hij tijdens een fotoreportage flauwvalt en onderzocht wordt in het ziekenhuis, blijkt hij een tumor te hebben.
Recensie:
"Just a perfect day, problems all left alone. We can do this on our own, it's such fun." Zomaar een stukje uit 'Perfect Day' van Lou Reed, dat prachtig aansluit bij het thema van Le Temps Qui Reste. Want hoewel Romain in alle opzichten een succesvol leven leidt, hij heeft nog slechts 3 maanden te leven. En hij doet het allemaal in zijn eentje.
Ozon vertelt zijn verhaal door middel van symboliek en een prachtige, minimalistische stijl. Hij geeft je de middelen om zelf het verhaal te construeren. Flashbacks laten zien dat Romain ontzettend veel om zijn zus geeft. Foto's van haar kinderen zal hij dan ook maken, al is het alleen om aan te geven dat hij het nog op tijd goed wil maken. Zijn laatste dag beleeft hij op het strand, waar hij zich opnieuw geconfronteerd ziet worden met zichzelf en zijn zus op jonge leeftijd. Misschien lijken de kinderen erop, misschien is het zijn verbeelding, het maakt niet uit. Want de boodschap is duidelijk: Romain is in de laatste fase beland, de fase van acceptatie. Met een glimlach en een geschoren kop wandelt hij zijn dood tegemoet. Topper!
Verhaal:
De dertigjarige Romain is een egoïstische en arrogante modefotograaf die alles voor elkaar lijkt te hebben: een succesvolle carrière, een mooi appartement in Parijs en een leuk vriendje. Wanneer hij tijdens een fotoreportage flauwvalt en onderzocht wordt in het ziekenhuis, blijkt hij een tumor te hebben. Zijn kansen op overleving zijn minimaal en hij weigert om behandeld te worden. Romain vertelt zijn familie en vriendje niets over zijn ziekte. Na een ruzie met zijn familie en het verbreken van zijn relatie, reist Romain naar zijn grootmoeder. Zij is de enige persoon die hij zijn geheim toevertrouwt, 'omdat jij net zo dicht bij de dood staat als ik'. Op de terugreis naar Parijs neemt hij een onverwacht aanbod aan van de serveerster in een wegrestaurant. Het ingaan op dit aanbod helpt Romain om zijn naderende dood te accepteren.
Info:
Bron: Retail
Taal: Frans
Geluid: DD 5.1
Ondertitels: Nederlands
Trailer:
http://www.youtube.com/watch?v=aTqWZoVKeGg
Met dank en alle eer voor de originele poster[/b]
Comments # 0