Post Description
Wat moet je schrijven als de band waarvan je de hoogste verwachtingen ooit hebt, je verwachtingen overtreft? Agent Fresco, wat een band! Het IJslandse kwartet overrompelde mij in 2012 op Euroblast toen ik enigszins laconiek de zoveelste band stond te fotograferen. Ik werd volledig van mijn sokken geblazen. Zo technisch, zo melodieus, zo divers en tegelijkertijd zo emotioneel! En dat allemaal terwijl de heren slechts één album in de schappen hebben liggen.
Dat bewuste album A Long Time Listening is intussen alweer vijf jaar oud en het is dus de hoogste tijd voor een opvolger. En dat is me toch een opvolger van formaat geworden... Destrier, zoals de titel van dit meesterwerk luidt, verwijst naar een type paard dat in de Middeleeuwen vooral in oorlogen ingezet werd. En op oorlogspad zijn de heren. Niet om de wereld te veroveren, maar de harten van luisteraars.
Vanaf de sluimerende opener Let Them See Me tot aan de sluiter Mono No Aware (met een easter egg, die het album nog meer diepgang geeft) is het ruim vijftig minuten lang genieten geblazen. De geweldige stem van zanger Arnór Dan is misschien even wennen, maar wie zich dat toelaat, heeft jaarlijstmateriaal in handen. Van breekbaar en gevoelig ("Carry me. Now more than ever") naar ultieme frustratie en radeloosheid (Angst) lucht hij zijn hart. Laatstgenoemde track is ook gelijk het minst toegankelijke nummer. De jazzy ritmes culmineren in een chaotische track die nog het meest weg heeft van een rauwe deathmetal-track.
Destrier is dan ook een achtbaan aan emoties. Agent Fresco is een band van contrasten en dat komt ook hier weer tot uiting. Want het viertal schrijft ook poppy, hitgevoelige tracks, zoals het lekker uptempo Howls. En zo kan ik doorgaan met beschrijven wat er allemaal te horen is, maar woorden schieten tekort. Ik heb dan ook eigenlijk nog maar één advies:
Tracklist:
1. Let Them See Us
2. Dark Water
3. Pyre
4. Destrier
5. Wait For Me
6. Howls
7. The Autumn Red
8. Citadel
9. See Hell
10. Let Fall The Curtain
11. Bemoan
12. Angst
13. Death Rattle
14. Mono No Aware
16 augustus zijn we er weer http://poprock.actieforum.com/
Comments # 0