Post Description
Centraal in dit koningsdrama staat de laatste kroonprins van Nederland in de negentiende eeuw, Alexander van Oranje Nassau (1851-1884), jongste zoon van koning Willem III en diens eerste vrouw Sophie.
In Wij Alexander wordt door Tomas Ross een buitengewoon spannend en rijk verhaal rond deze "vergeten prins"verteld.
Tomas Ross entte deze roman op documenten en archiefstudie.
Twee van de vele opzienbarende feiten:
- Nadat prins Alexander in 1884 zwaar ziek werd, werd hij op last van zijn vader Willem III, behandeld door lijfarts prof.dr. Vinkhuyzen.
Deze ontving voor een behandeling van drie dagen het honorarium van fl 20.000,-. Toen een fortuin.
Niet veel later stierf Alexander en haalden koning en kabinet opgelucht adem.
- In 1924 wordt door een kleinzoon van Alexanders secretaris een kistje gevonden dat hij, conform een toegevoegd briefje, ongezien naar H.M. Koningin Wilheimina op Het Loo brengt.
Tot zijn verrassing ontvangt hij even later het kistje terug, leeg, en als beloning het eveneens vorstelijke bedrag van duizend gulden.
En dat terwijl bekend was dat Wilhelmina over elke stuiver viel.
Het is door diverse bronnen bevestigd dat de koningin direct daarna de inhoud van het kistje - papieren, brieven - in de tuinen van Het Loo heeft laten verbranden.
Recensie(s)
NBD|Biblion recensie:
Psychiater Jan Giltay kijkt 20 jaar terug op de tijd dat hij in de Emmakliniek in Den Haag in aanraking kwam met een oude patiënt die zei dat hij Prins Alexander van Oranje was, meer dan twintig jaar nadat Alexander gestorven was.
Een groep anarchisten was ook geïnteresseerd in de man, nadat een van hun leden, jonkvrouw Roëll hem bij Giltay ontmoet had.
De anarchisten konden de vooruitstrevende ideeën van Alexander goed gebruiken; de doktoren zaten in opdracht van Emma achter een kistje aan, waarin Alexander documenten zou hebben verzameld over de wandaden van zijn vader, koning Willem III.
Het bekend worden van dit kistje zou bewijzen dat Wilhelmina geen recht had op de troon.
Ross heeft de geschiedenis op overtuigende wijze herschapen en er zijn eigen draai aan gegeven.
Het resultaat is een spannend en boeiend verhaal in een interessante historische setting.
De hoofdpersonen bestaan uit doorsnee Hagenaars, de adel, de medische stand, bediendes en het "gewone" volk, heel herkenbaar dus.
Willem III komt er slecht vanaf, hij wordt geportretteerd als een zeldzaam losbandig type zonder menselijk gevoel.
(Biblion recensie, G.P. Schuring.)
Comments # 0