Post Description

op verzoek van hans b. via mail met dank aan URAL  voor de bron heb er voor  hans er een dvd van gemaakt . voor hem wel zo makkelijk.


DE ACT:
Nederlands grootste rockact, zo valt overal te lezen en daar is geen speld tussen te krijgen. Feit is dat bij het stoppen van Kane uitgelegd is dat Kane de Kensington van vroeger was. Na jarenlang hard werken begint de rockband uit Utrecht band hun derde album Rivals pas echt te oogsten: een platina plaat en airplay op de commerciële radiostations. The only way is up voor de ex-3FM Serious Talent band. Omdat ze op alle Oranjerocks en Domtorens om de hoek spelen weten ze hoe ze een publiek kunnen inpakken. Extra zuur dan dat de afgelopen maand zanger Eloi Youssef wegens stemproblemen rust moest houden. Maar die ziekenboeg heeft zijn muzikale fruitmand afgeworpen: presentator Giel Beelen kan in de aankondiging al geruststellen dat Eloi's stem helemaal terug is. Twee jaar terug stonden ze al eens op het hoofdpodium, zij het eerder op de dag.

HET NUMMER:

'War', halverwege de set. Het publiek moet in links-rechts verdeeld meezingen (voor de zwart-wit kijkers speelt Kensington ook van links naar rechts). De vlammenwerpers gaan af. En vanaf dat punt is het duidelijk dat het veld omgeploegd mag worden. 

HET MOMENT:
Het confettikanon in 'Home Again'. Clichéus ex-machina, maar fuck it, het werkt. Als Coldplay het mag, mag Kensington het ook. 

OOK OPMERKELIJK:
Naast de vlammenwerpers in 'War' en het confettikanon in 'Home' Again turven we ook nog een sterretjeswaterval in 'Streets'. Het mag wat kosten qua pyrotechniek vanavond.
 

HET PUBLIEK:
Staan de teksten van Kensington op de achterkant van potten pindakaas ofzo? Lekker bij de ontbijttafel met de paplepel repeteren op de zinsneden. Driekwart van het publiek zingt alles woordelijk mee. Wat dat betreft had Eloi gewoon best kunnen optreden als hij niet goed bij stem was geweest: de spreekkoren nemen de zangpartijen moeiteloos over. 

HET OORDEEL:
Zullen we afspreken dat Kensington voortaan weer gewoon op het hoofdpodium staat, Jan? Al is het maar voor de logistiek. Dan kunnen er nog meer mensen een stukje van zien. Voor de afwisseling had er misschien nog wel een akoestisch deel in de set gekund. Of Eloi had nog een keertje kunnen lachen, omdat hij het vast net als gitarist Casper Starreveld 'fokking vet’ vindt dat ze weer op Pinkpop staan. Maar soit, het laatste half uur van de set is een absoute zegetocht: de rits van hits 'War-Let Go-Don’t Look Back-Streets-Home Again'. En dan een acht minuten uitgesponnen spirituele versie van 'Little Light' inclusief crowdsurfmoment van Eloi. Voor die Ziggoshows hoeft Kensington zich geen zorgen meer te maken. Eitje. Waarom vervangen zij de Foo Fighters eigenlijk niet morgen?