Post Description

De Tweede Wereldoorlog - De aanval op Rusland

Het applaus waarmee Hitlers "Machtsübernahme" in 1933 in de meeste Westeuropese landen werd begroet, kan voor een groot deel worden verklaard uit het feit dat tallozen, die overigens van het nationaal-socialisme niets moesten hebben, hem beschouwden als de krachtige figuur die in staat was een politiek en militair sterk bolwerk op te werpen tegen het rode gevaar uit het Oosten, het bolsjewisme van de Sovjet-Unie. Des te groter was de schok toen in augustus 1939 bleek dat Hitler en Stalin een verdrag van vriendschap en wederzijdse bijstand hadden gesloten. Die schok ondergingen niet alleen degenen die het communisme beschouwden als het grootste gevaar dat de westerse samenleving bedreigde: ook de vrienden van Moskou, overal ter wereld, raakten in grote verwarring, want als Hitler en Stalin elkaar de vriendschapshand reikten, bleef er van de oude theorie dat communisme en nationaal-socialisme eikaars gezworen vijanden waren, niet veel over.
Aan die verwarring kwam pas op de 22 juni 1941 een abrupt einde: Hitler, verblind door zijn militaire successen, had besloten in een nieuwe bliksemoorlog Rusland onder de voet te lopen. Hij achtte zich sterk genoeg dat plan binnen enkele maanden uit te voeren, waarna Engeland wel tot vredesonderhandelingen bereid zou zijn, veronderstelde hij. Uit het hierna volgende verslag dat oorspronkelijk door een Engelsman werd geschreven voor Amerikaanse lezers, blijkt dat Hitler ook inderdaad bijna in zijn opzet was geslaagd.
Uit het verslag blijkt eveneens hoe ernstig de gebeurtenissen in Rusland de Britse en Amerikaanse publieke opinie hebben beïnvloed. Winston Churchill bijvoorbeeld, had altijd zeer felle kritiek geuit op het Kremlin. Maar slechts enkele uren na de Duitse aanval verklaarde hij dat "het streven van elke Rus die vecht voor zijn huis en haard, het streven is van alle vrije mensen en volkeren over de hele wereld." Nederland, in Londen vertegenwoordigd door een regering in ballingschap, sloot zich bij dit standpunt onmiddellijk aan en dit was des te meer opmerkelijk omdat Nederland met Zwitserland en Portugal tot dusver de enige Europese landen waren geweest, die de Sovjet-Unie nooit hadden erkend. In een radiorede liet koningin Wilhelmina reeds op de 24® juni over het Nederlandse standpunt geen twijfel bestaan en de krachtige bewoordingen waarin zij dit deed, lieten niet na indruk te maken. Koningin Wilhelmina sprak van een "onverhoedse, verraderlijke aanval van Hitlers legerscharen op het Russische volk... Heden is het Rusland, maar wij weten dat het morgen of overmorgen de machtige bolwerken van onze beschaving en van de beginselen die ons heilig zijn, het Britse Rijk en de Verenigde Staten van Amerika, zullen zijn die de krachtproef van Hitlers oorlogsmachine zullen hebben te doorstaan. Het is daarom dat, waar de omstandigheden daartoe mochten leiden, wij ook zullen strijden naast de bevolking van Sovjet-Rusland. Wij zullen dit doen, trouw blijvende aan ons als gevolg van onze beginselen ingenomen standpunt ten opzichte van het bolsjewisme. Want wij mogen nooit vergeten dat wij de beginselen en praktijken van het bolsjewisme afwijzen. Ja, nog sterker wellicht dan voorheen willen wij onszelf zijn en met Gods hulp blijven tot in de verste toekomst."
Aan het einde volgde een voorzichtig geformuleerde aansporing tot krachtiger verzet: "Aan allen die metaandacht de gebeurtenissen volgen, moet het duidelijk zijn dat het meer dan ooit ons aller plicht is alle krachten te bundelen om steeds gereed te zijn, voor zover in ons vermogen ligt, op het juiste ogenblik de vijand te bestrijden om onze gemeenschappelijke zaak te doen zegevieren. Wie op het juiste ogenblik handelt, slaat de nazi op de kop."
Voor de velen die leefden onder de Duitse bezetting, was de situatie echter niet direct duidelijk. Door zich te concentreren op reacties in Engeland en de Verenigde Staten, heeft Nicholas Bethell dit belangrijke aspect buiten beschouwing moeten laten.
Maar de verwarring bleef zij het niet lang in de door Duitsland bezette landen, inclusief Nederland. Hitler begon een kruistocht te voeren tegen het heidense, amorele en tirannieke communisme.
Bovendien werden de kranten opgewekt in hoofdartikelen er de nadruk op te vestigen dat het Russische volk zijn "bevrijders" met open armen ontving, verheugd, eindelijk verlost te zijn van de "joods-bolsjewistische onderdrukkers", waarbij in het bijzonder moest worden onderstreept dat Duitsland niet langer streed voor eigen belangen, doch voor het behoud van de Europese beschaving en cultuur. Onnodig te zeggen dat over de gruwelijke moordpartijen die de SS-troepen achter het front in Rusland aanrichtten in het geheel niets in de kranten verscheen. 


Formaat: Pdf

Veel leesplezier!!!