Post Description

op verzoek van bowiemaniac via http://poprock.actieforum.com/   van de week nog bij mathijs bij dwdd


Als muziekliefhebber van jongste generatie is de kans aanwezig dat je nog nooit van het Amsterdamse zZz gehoord hebt. Niet zo vreemd, want op enkele recente festivalshows na, is het alweer bijna zeven jaar stil nadat de band Running With The Beast uitbracht. Nu is het orgel/sleaze-duo terug in ongewijzigde, karakteristieke bezetting: zang, drums en orgel. Terug in vol(ler) ornaat zelfs. Niet eerder klonk de groep namelijk zo spacend en opzwepend. Hoewel de formule vrijwel ongewijzigd is gebleven, hebben we op Juggernaut te maken met een vollere productie en haast elektronisch klinkende toetsenpartijen van de hand van Daan Schinkel. Zijn collega, de boomlange Björn Ottenheim, neemt als altijd de drum- en zangpartijen voor zijn rekening. Hoewel zangpartijen? Zijn vocalen zitten ergens tussen brommen, kraken, gillen en Jim Morrison in. Juist dat geeft extra energie aan de gejaagde, opgefokte liedjes die de eerste helft van Juggernaut kenmerken. De tussen wave en krautrock ballancerende nummers 'Dead End' en 'When I Come Home' klinken het beste, terwijl aangenaam psychedelische tracks als 'Doze' en 'Red Beat' in de tweede helft welkome rustpuntjes zijn, die soms wel wat weg hebben van het werk van John Maus. Dit is echter een klassiek voorbeeld van stilte voor de storm. De afsluitende titeltrack is de langste, meest megalomane jam die je zZz ooit hoorde uitvoeren. Alles moet kapot in deze instrumentale krautrocktrip waarbij het tempo gedurende twintig minuten moordend hoog blijft liggen. Even geestverruimend als krankzinnig. En dat maakt zZz juist zo rock 'n roll.   Van: Daans Muziek Blog



Blood (3:50)
2.
Wild Girl (3:26)
3.
When I Come Home (3:08)
4.
Dead End (4:26)
5.
My Girl (3:31)
6.
Doze (4:16)
7.
Red Beat (5:27)
8.
Juggernaut (20:29)