Post Description

Vandaag de dag is alles televisie. In de nooit ophoudende beeldenstroom lopen realiteit en fictie voortdurend door elkaar. We bekijken de wereld alsof het televisie is: realiteit wordt reality, en politiek een televisieverhaal. Dat stelt nieuwe eisen aan de politici van vandaag: ze zijn acteurs geworden in een reality-verhaal. In dat verhaal beoordelen we in de eerste plaats geen programma"s of standpunten, maar karakters en plots. En daarbij is emotie de leidraad.

In "Dramademocratie De reality check" zijn we getuige van allerlei pogingen van politici om het contact met de burger te herstellen: de oprichting van een eigen YouTube-kanaal, optredens in populaire televisieprogramma"s, een enkeling waagt zich zelfs aan een rap. Maar zijn deze investeringen in exposure en interactie altijd succesvol? Is het nodig om je ideeën anders te presenteren om meer kiezers aan te spreken?