Post Description

Info van de website:

Het idee van de zee

Er was eens een zee.
Zee leefde in een volmaakt gelukkige en natuurlijke staat van natheid en golven.
Maar op een morgen bedacht zee zomaar dat ze een boom was.
Dit idee ging nooit meer weg.
Zee was niet meer gelukkig.

Het is vakantie.
Zoals elk jaar zwem ik in de zee.
Als ik kopje-onder ga, vraagt zee me:
?Goede vriend, jij kent me nu al heel lang. Ik ben een mooie, grote boom, maar er is iets mis.
Wat moet ik doen om weer net zo gelukkig te worden als toen jij hier de eerste keer in mij kwam zwemmen??
Wat moet zee doen om weer water te worden?
?Niets natuurlijk?, antwoordde ik.
?Je hoeft alleen maar de illusie los te laten dat je een boom bent.?

De Film
"De zee die denkt" is een verrassende film over zichzelf. Een film boordevol omkeringen en wendingen. Centraal staat Bart, een scenarioschrijver die het script schrijft van deze film. In de film speelt Bart zelf de scenarioschrijver die het script schrijft van de zee die denkt. Hij typt wat hij doet en hij doet wat hij typt. In zijn film vindt hij het antwoord op de prangende vraag: hoe worden we gelukkig? Hij toont via wonderbaarlijke voorbeelden aan dat onze wereld enkel en alleen in ons bewustzijn bestaat. Wat is echt en wat is illusie? Geloven we in onze droomwereld terwijl we dromen? Geloven we in de filmwerkelijkheid terwijl we die zien? En waarom? Zijn combinatie van beeld en tekst werkt hypnotiserend op de kijker. Het levert een spannend, ontregelend en humoristisch avontuur op. Dan blijkt dat de film helemaal niet over deze getergde scenarioschrijver gaat. In een spel vol optische illusies en steeds veranderende gezichtspunten ontdekt de verbaasde kijker gaandeweg dat hij naar zichzelf zit te kijken: hoe neem ik waar? Wat neem ik voor waar aan? Wat denk ik te zien? Wat denk ik te zijn? De kijker blijkt opmerkelijke overeenkomsten te vertonen met de zee die denkt dat zij een boom is.

Taglines
?Denk nu niet aan een olifant
?Ik besta niet.
??en denk eraan: vergeet alles!
?Iets in jouw hoofd bekijkt jouw gedachten
?Denk je te weten wat je bent?
?Vergeet het maar!
?Wat dénk je te zien? Wat dénk je te zijn?

Logline
Via ongelooflijke optische illusies in een Droste-cacao-blikjes verhaal kom je er als verbaasde kijker uiteindelijk achter dat je steeds naar jezelf hebt zitten kijken.

Reactie van de filmaker, Gert de Graaff:
"Men vroeg Rutger Kopland ooit, nadat hij een gedicht had voorgelezen: waar gaat dat gedicht nou eigenlijk over? Toen las hij het nog een keer voor.
Dus ja, ?waar gaat het over? vind ik altijd een verkeerde vraag. Zo?n vraag komt voort uit al die Hollywood-films waarin de film vaak enkel een paplepel is waarmee het verhaal bij de kijker naar binnen wordt gegoten. En je het verhaal na afloop dus kunt navertellen. Maar als het goed is, is er juist voor het medium film gekozen omdat het niet anders overgebracht kán worden. Don?t tell them, show them! Als het met woorden kon, zou het toch veel goedkoper en eenvoudiger zijn het op papier te zetten en uit te geven. ?De zee die denkt? vertelt nu juist iets met béélden. Ga maar kijken, de film is vooral een ervaring! Woorden brengen geen ervaring over; het woord ?hond? bijt niet. "

---

Jaar: 2000
lengte: 1:39:01
Nederlands gesproken
geen ondertitels
DivX - AVI

---

Veel plezier met deze bijzondere en verrassende film van Gert de Graaff!