Post Description

Hurricane by Bob Dylan and Jacques Levy

6 verschillende uitvoeringen van Hurricane van Bob Dylan 

http://www.dailymotion.com/video/xv9wq_bobdylan-hurricane_music 

"Hurricane" is een protest lied van Bob Dylan mede-geschreven met Jacques Levy , over de gevangenneming van Rubin "Hurricane" Carter .  Het compileert vermeende daden van racisme en profilering tegen Carter, waarin Dylan omschrijft als gevolg een vals proces en veroordeling. 
Carter en een man genaamd John Artis werd beschuldigd van een drievoudige moord tijdens een overval op de Lafayette Grill in Paterson, New Jersey in 1966.  Carter en Artis werden schuldig bevonden aan de moord, die op grote schaal werden gerapporteerd als racistisch gemotiveerd.  In de jaren die volgden, een aanzienlijke hoeveelheid controverse ontstond over de zaak, variërend van beschuldigingen van defecte bewijs en twijfelachtige ooggetuigenverslagen om een ​​oneerlijk proces.  In zijn autobiografie, Carter onderhouden zijn onschuld, en zijn verhaal uiteindelijk leidde Dylan om hem te bezoeken in Rahway State Gevangenis in Woodbridge Township , New Jersey . [2] 

 "Dylan had actuele ballads zoals geschreven" The Lonesome Death of Hattie Carroll "en Bob was niet zeker dat hij een lied kon schrijven [over Carter] Hij .... Hij was gewoon gevuld met al deze gevoelens over Hurricane. kon ' t maakt de eerste stap. Ik denk dat de eerste stap zette het lied in een totale storytelling-modus. Ik weet niet meer wiens idee het was om dat te doen. Maar echt, het begin van de song is als regie-aanwijzingen, zoals wat je zou in een script te lezen: 'Pistol schoten weerklinken in een gelagkamer nacht .... Hier komt het verhaal van de orkaan.'  Boom! Titels. Je weet wel, Bob houdt van films, en hij kan deze films die plaatsvinden in acht tot tien minuten te schrijven, toch lijken als vol of voller dan gewone films ". [3] 

 Na een ontmoeting met Carter in de gevangenis en later met een groep van zijn aanhangers, Dylan begon te "Hurricane" schrijven.  Het lied was een van zijn weinige " protestsongs "tijdens de jaren 1970 en bleek zijn vierde meest succesvolle single van het decennium te zijn, het bereiken van # 33 op de Billboard chart [4] en # 43 in de UK chart.