Post Description

op verzoek van hansvanzet via http://poprock.actieforum.com/ met dank aan souls voor de bron.


24Pesos is een krachtige Engelse bluesband, die al jaren intensief tourt in Europa en Canada en daarbij ook regelmatig Nederland aandoet. Ze speelden o.a. op Ribs & Blues en op de Bluesnight in Groningen. Hun vierde cd heet ‘Do The Right Thing’, iets dat naar mijn mening maar gedeeltelijk klopt. 24Pesos is gepokt en gemazeld in het bluesgenre dat ze spelen: stevige bluesrock, met eigen nummers die catchy songtitels als Step Back, The Good Lord Did en Won’t Lie Down hebben. De meeste nummers zijn geschreven door zanger/gitarist/mondharmonicaspeler Julian Burdock. Zijn teksten ‘bekken’ behoorlijk goed en passen perfect bij het gekozen genre. Burdock en zijn makkers zijn doorgewinterde muzikanten die een cd gemaakt hebben volgens een beproefd concept: forse stampers als Clap Hands en Do The Right Thing worden afgewisseld door meer subtiele en ingetogen nummers als Need Somebody, Night Train en If You Want It. The Good Lord Did en Won’t Lie Down zitten daar een beetje tussenin. Denk daarbij voor het gemak maar aan pittige versies van Little Feat en Robert Palmer in zijn vroege dagen.

De hooks zijn pakkend, de riffs lekker fel, de zang is ritmisch en klinkt zoals het hoort bij dit soort muziek. Toch heeft de cd iets krampachtigs. De nummers klinken te ‘bedacht’, alsof ze tegen elkaar gezegd hebben: “Ok, en dan hier nog een stamper die klinkt als The Black Crowes, daar een ballad met een akoestische slide en dan ook nog wat unisono zang/slide op Night Train. Maar wat ontbreekt is een eigen geluid. Er is nog geen uit duizenden herkenbare 24Pesos-sound, terwijl ze alles in huis hebben om dat voor elkaar te krijgen. Komt dat door de zang? Of door de voorspelbaarheid van de nummers? Je denkt voortdurend: “Goed hoor, wat ik hoor, maar het klinkt vooral als …. (vul maar in) Een goede band is één, maar een eigen – en dus herkenbaar – geluid is zeker in dit genre van levensbelang.

Als er wat gas terug genomen wordt ( Rise Up, Need Somebody ) klinkt de band met haar fraaie slide, ingetogen en toch doorleefde zang en een vleugje orgel veel minder krampachtig en dus meteen interessanter. Dat geldt ook voor wat zwaarder aangezette songs als Night Train, If You Want It. De uitsmijter Boom Boom is wat de titel al zegt dat het is. Gaat onvermijdelijk over aantrekkelijke vrouwen die begeerd worden. Gitaren en het orgel mogen in dit uptempo rocknummer voor de laatste keer nog eens flink uitpakken; en die kans laten ze niet aan zich voorbij gaan. Zoals gezegd: 24Pesos beheerst het vak uitstekend en ze kennen hun klassiekers. Misschien zelfs zó goed dat ze daardoor niet voldoende aan hun eigen geluid toe komen. Ik ben er van overtuigd dat het een band is die live iedere bluesclub en ieder bluesfestival aankan, maar dat blijkt nog geen garantie voor een spraakmakende, in het oog springende cd met een heel eigen sound.

Overigens is het absoluut zo dat 24Pesos het beste tot zijn recht komt als je het advies opvolgt dat op het fraai vormgegeven hoesje staat: “PLAY LOUD!”

Trackslist:
 1. Step Back
 2. Won’t Lie Down
 3. Rise Up
 4. Clap Hands
 5. The Good Lord Did
 6. Need Somebody
 7. Night Train
 8. If You Want It
 9. Do The Right Thing
 10. Boom Boom

Line up:
 Julian Burdock: vocals, guitar, dobro, harp
 Silas Maitland: bass, guitar, backing vocals
 Moz Gamble: keyboards, backing vocals
 Bryan McLellan: drums, percussion