Post Description

1. Er is geen Vrijheid in de Zandwoestijn:
De 65 beste gedichten van Gerrit Komrij bij zijn 65ste verjaardag, gekozen en ingeleid door Victor Schiferli.

2. Hutten en Paleizen:
'Poëzie is geen tijdelijk onderdak, poëzie is kost en inwoning.' - Gerrit Komrij Gerrit Komrij is een dichter in hart en nieren. ZIjn gedichten ademen altijd een weemoedige sfeer, vol besef van de dingen die voorbijgaan. Vaak ook drijft Komrij de spot met de wereld en haar bewoners, maar vooral met zichzelf. 

3. Lof der Simpelheid:
In Lof der Simpelheid voert Komrij wederom een kruistocht tegen zakkenvullerij, intolerantie en bekrompenheid. Tegen al die mensen en groepen die met het Grote Gelijk en het bezielde idealisme aan hun zijde, de samenleving willen inrichten naar hun eigen normen en opvattingen.
Of het nu politici, onderwijsdeskundigen, antiracisten, antisemieten of anti-alcoholici betreft.

4. Vila Pouca:
Sinds 1988 woont Gerrit Komrij in het Portugese dorpje Vila Pouca da Beira. Vanuit zijn witte landhuis observeert hij sindsdien het dorp en zijn zesentachtig bewoners. Twee oude mannetjes houden een stokkengevecht om een wulpse Spaanse schone. De zwarte dorpspastoor lokt vooral vrouwelijke kerkgangers. Traditionele families werpen hun schaduw. Buurman Antonió vernielt een hek als zijn vrouw blijkt te zijn bevallen van een zwarte baby. Door Komrij's schitterende, precieze beschrijvingen en zijn droogkomische observaties roept Vila Pouca het landleven op in al zijn grootsheid en dreiging. Een hartverwarmend portret van het dorp waar Gerrit Komrij zich het meeste thuis voelt, maar waar hij ook altijd een buitenstaander zal blijven.