Post Description

01 - There Is No Greater Love
02 - All Blues
03 - On Green Dolphin Street
04 - Blue in Green
05 - 81
06 - Freddie Freeloader
07 - My Funny Valentine
08 - If I Were a Bell
09 - Oleo

in de uitmundende 96 khz 24bit kwalitijd



Dit is nogal een tribute band. Mike Stern speelde gitaar met Miles Davis in de jaren 1980, terwijl de rest van het kwartet-George Coleman, tenorsax; Ron Carter, bas en Jimmy Cobb, drums-gespeeld met Davis 'combo's in de jaren '60. Acht van de negen nummers zijn afkomstig uit 1950 repertoire Davis 'en de andere is de Davis-Carter modale blues "81" uit 1965.

De set begint met een uptempo "There Is No Greater Love," Coleman in een post-Parker stijl met een licht geluid en fel zin relaties, Stern spelen aantrekkelijke bop met een onderscheidend geluid veel als een elektrisch orgel te stoppen. Als de set blijft, wordt Coleman bezig met stilistische details herhaalde voorslagen, trillers, alternatieve vingerzettingen-zo zijn spel wordt zeer ingericht. Veel, misschien wel de meeste van zijn solo's zijn in dubbele tijd, die het gevoel van een grotendeels ornamentele stijl bevordert, maar in de twee ballads lijkt hij te proberen om structuur in blokken. Zijn langste solo is het uitgebreid thema en variaties van "My Funny Valentine"; zijn andere solo's zijn slechts een paar koren lang.



met dank aan de  persoon die dit gedeeld heeft
ik heb het alleen maar gespot