Post Description

recensie van Jazzenzo:

In alles klinkt een ongeremd plezier op de debuutplaat van pianist Anne Guus Teerhuis. De parttime tandarts won vorig jaar het YPF Jazz Pianoconcours en wist met hulp van de Young Pianist Foundation "Tarhouse Tales" te realiseren. Momenten van rust zijn er weinig. Teerhuis overrompelt door een uitgestrekt notenkwantum, sublieme genreversmelting en volstrekt eigen geestdrift.

De openingstrack zegt een hoop. "To David Berkman" (een van zijn leraren), bevat onnavolgbare ritmestructuren. Deze bestaan uit samengestelde maatsoorten en abrupte breaks in snelheid en volume; en dit alles gevormd door machtige dynamiek. Teerhuis" praktijken zijn melancholisch, opzwepend en technisch hoogstand met indrukwekkende timing. Hoewel pas zijn debuutalbum, lijkt hij nu al de nieuwe Nederlandse frontman te zijn voor jonge pianisten. 

Een vergelijking met Brad Mehldau is logisch. Ook de Amerikaan kan overtuigend grenzen zoeken en overschrijden, omdat hij altijd kan leunen op een ultiem technische beheersing. De twaalf tracks op het vijf kwartier durende album, ongekend lang voor een debuutplaat, laten horen wat hij de afgelopen jaren heeft ?ervaren en geleerd?. Naast zes eigen composities geeft Teerhuis onder andere bewerkingen van een cellosuite (Bach), het soulnummer "Wanna Be Startin" Somethin" (Michael Jackson) en het popliedje "Here There And Everywhere" (The Beatles). Stuk voor stuk driftig, misschien een enkele keer té nerveus. Ruimtes worden vrijwel altijd volgespeeld. Voor zijn tomeloze energie behoeft de 28-jarige geen ademhaling.

Maar wat een kwaliteit. Neem de dromende Aaron Parks, de lyrische Harmen Fraanje, de fijnzinnige Jeroen van Vliet en de hoekige Chick Corea. Zijn collega"s op de cd drijven hem overigens vlot voort. De funky, strakke en stijlvolle stijl van elektrische bassist Glenn Gaddam jr. past perfect bij de verse klanken van Teerhuis; ook de onbekende drummer Kristijan Krajncan jaagt met overtuiging. Een debuut zonder weerga.