Post Description

Tom Clancy"s Splinter Cell: Chaos Theory review

Vrij snel na Splinter Cell verscheen Pandora Tomorrow en nu is er alweer het derde deel: Chaos Theory. Gaat de serie Tomb Raider-kwaaltjes vertonen, of hebben we elke keer weer met een kraker te maken? Deze keer in ieder geval wel!

Voorheen
Chaos Theory is nummer 3 in de Splinter Cell-serie, dus is het wel leuk om even te kijken wat we voorheen te spelen kregen. De eerste Splinter Cell was een hit. Het was direct één van de meest populaire sneakers, ook al had het toch een paar gebreken. De levels waren bijvoorbeeld bijzonder lineair van opzet en hoofdrolspeler Sam Fisher kon bijna niets anders dan sluipen en heel beperkt tegenstanders aanvallen. Om verder te geraken was vaak `dat ene trucje` nodig, wat dan eerst uitgevonden moest worden. Een bepaalde manier van sluipen was dan het enige wat hielp. Dat leverde enkele frustrerende momenten op.

Pandora Tomorrow, deel 2, was veel actierijker. Bepaalde momenten vroegen om aanvallen in plaats van sluipen en eigenlijk voelde de hele game wat sneller aan dan Splinter Cell. Pandora Tomorrow leek soms meer een actiegame en dan ook een erg ruwe. Er waren niet echt meer wapens dan in het eerste deel en ook de gadgets waren bijna gelijk. Ook Pandora Tomorrow bevatte erg lineaire levels. Mooie bonus bij Pandora Tomorrow was natuurlijk de multiplayermodus, één van de weinige op sluipen gebaseerde multiplayergames.