Post Description

De band rond voorman Wolfgang Niedecken bestaat sinds 1976. De bandnaam 'BAP' (Kölsch voor „Papa“) is van de bijnaam van Niedecken afgeleid. De grootste successen beleeft de groep in de jaren tachtig, vooral nadat gitarist Klaus Heuser alias 'Major Healey' de gelederen versterkt in 1980. Klaus Heuser blijkt een begenadigd songwriter te zijn en schrijft tussen 1980 en 1999 bijna alle songs voor BAP. Tussen de intellectueel en tekstschrijver Wolfgang Niedecken en de rock-gitarist en songwriter Klaus Heuser ontwikkelt zich een gezonde spanning die net als bij hun voorbeelden Lennon/McCartney en Jagger/Richards tot goede muziek leidt. De rock-riffs van Klaus Heuser vormden een goed contrast tegen de poëtische en politiek geëngageerde Wolfgang Niedecken. Deze succesformule houdt bijna twee decennia aan.

Vooral de albums „Für usszeschnigge!“ (1981) en „Vun drinne noh drusse“ (1982) maken BAP tot een topact, zeker in Duitsland. Met „Zwesche Salzjebäck un Bier“ (1984) wordt het succes bestendigd. Echter, geen rockband bestaat zonder crisis. Bij de opnamen voor „Ahl Männer, aalglatt“ in 1986 nemen de spanningen tussen, aan de ene kant Niedecken en aan de andere Heuser en de bekende producent Mack (onder andere van Queen) toe. In 1987 neemt BAP daarom een pauze. Terwijl Wolfgang Niedecken een soloplaat getiteld „Schlagzeiten“ (1987) opneemt, vertrekt Klaus Heuser samen met Mack naar Los Angeles om het vak van muziekproducent te leren. Tevens schrijft hij daar de muziek voor wat het volgende album van BAP blijk te worden: „Da Capo“ (1988). Wolfgang Niedecken schrijft de teksten bij Heusers muziek in Keulen. Daarna komt de band weer bij elkaar. Het album „X für ’e U“ (1991)“ is weer succesvol en zeker het album „Pik Sibbe“ (1993) is van hoge kwaliteit. In december 1995 verlaten de oudgedienden Steve Borg (bas) en Manfred „Schmal“ Boecker (percussie) na 16 jaar BAP. Met de nieuwelingen Werner Kopal (bas), Jens Streifling (sax, gitaar, harmonica) en Mario Argandona (percussie) speelt men het album „Amerika“ (1996) in. Dit album staat als een topper bekend. Na de tournee die volgt op de opnamen van „Comics & Pin-Ups“ verlaat Klaus Heuser de band in 1999. Hij wordt opgevolgd door Helmut Krumminga. Wolfgang Niedecken is het enig overgebleven originele bandlid. Niedecken breng in 1995 een cd uit met Dylancovers getiteld "Leopardefell". Tevens neemt hij in 2004 een cd op met de WDR Big Band uit Keulen getiteld "NiedeckeNloeK", waarin Bapsongs uitgevoerd worden in een Big Band setting.

In het Heuser-loze tijdperk weet BAP het commerciële succes niet vast te houden. Toch worden met „Aff un zo“ (2001) en „Sonx“ (2004) redelijke albums afgeleverd. In het kader van het 30-jarige bestaan van BAP wordt in 2005 het album „Dreimal zehn Jahre“ uitgebracht. Dit album bevat nieuw ingespeelde versies van de bekendste songs van BAP. In mei 2008 ziet "Radio Pandora" in 2 versies het licht. Plugged en Unplugged, met lichte verschillen in de tracklist. Ook van de Radio Pandora Tour verschijnt een 3 dubbel Live cd: "Live und in Farbe". (Overigens wordt bij deze tournee na afloop van elk optreden een USB-stick verkocht met een zogenaamde rough-mix van het zojuist gespeelde concert.)
1980: Affjetaut (Ontdooid)
1981: Für usszeschnigge! (Om uit te knippen)
1982: Vun drinne noh drusse (Van binnen naar buiten)
1983: Live - Bess demnähx... (Live - Tot ziens)
1984: Zwesche Salzjebäck un Bier (Tussen zoutjes en bier)
1986: Ahl Männer, aalglatt (Oude mannen, aalglad)
1988: Da Capo
1991: X für 'e U (knollen voor citroenen)
1991: ...affrocke!! (Rocken) [Live]
1993: Pik Sibbe (Schoppen Zeven)
1995: Wahnsinn - Die Hits von 79-95 (Waanzin - De hits van 79-95)
1996: Amerika
1999: Comics & Pin-Ups
1999: Tonfilm (Geluidsfilm)
2001: Aff un zo (Van tijd tot tijd/ Af en toe)
2002: Övverall (Overal) [Live]
2004: Sonx
2005: Dreimal zehn Jahre (Drie keer tien jaren)
2008: Radio Pandora - Unplugged
2008: Radio Pandora - Plugged
2009: Live und in Farbe
2011: Halv su wild

En nog veel meer