Post Description

Drie jaar geleden was ik reuze enthousiast over deze Duitse band, naar aanleiding van hun tweede album "Step In 2 My World". Ik was dan ook aangenaam verrast toen deze cd op de mat viel, maar die verrassing sloeg om in bezorgdheid toen ik zag wat de band voor me in petto had.

"The?Book" is een conceptalbum. Dat is al niet vaak een goed teken, maar in dit geval gaat het concept ook nog eens over godsdienst en de eigen verantwoordelijkheid van de mens in relatie tot die god, welke dan ook. En dan ook nog eens gebaseerd op pijnlijke persoonlijke ervaringen van de schrijver van het verhaal, Thoralf Koss. Oh, en heb ik al verteld dat het album wordt uitgebracht in een 'mediaboek' van 52 bladzijden?

Gelukkig blijkt bij beluistering dat het allemaal wel meevalt. Seven Steps To The Green Door's componisten Reinhardt en Arnold zijn erg goed in het versmelten van een heleboel verschillende muziekstijlen. Op de vorige plaat bleek dat onder andere uit de flarden rap en grunt die moeiteloos met de rest van de muziek kleurden. Op dit album is er minder ruimte voor dat soort zijsprongetjes. In die zin is een concept - zoals bijna altijd - een keurslijf dat uitstapjes bijna helemaal uitsluit. Het verhaal moet immers door. Dat neemt niet weg dat de muziek die de band dan wel laat horen van hoge kwaliteit is. Stevige progrock met heel veel stampende passages. In die zin doet dit project me, behalve aan Spock's Beard en Glass Hammer, het meeste denken aan de ruimte-operettes van onze eigen Ayreon, ook al door de bonte stoet zangers die voorbij komt.

Grappig genoeg beleef ik het meeste plezier aan de stemmen die de band zelf in huis heeft: Lars Köhler heeft een prachtige stem en ook Anne Trautmann is een fijne aanvulling, ondanks het accent dat haar partijen een licht Teutoons karakter geeft. De bijdrage van het vokaal ensemble Sjaella is ook heel fraai, maar het gebrul van Toxic Smile zanger Larry B. kan me gestolen worden.

Ook dit keer verbaas ik me weer over het absoluut volwassen geluid dat de band laat horen. Bij een concept is het wat lastiger te onderscheiden, omdat de liedjes in elkaar moeten overvloeien, maar ik maak me sterk dat deze stukken ook op zichzelf overeind blijven en misschien zelfs beter uit de verf komen. Goed geschreven prog, niet te ingewikkeld of krampachtig moeilijk, gewoon toegankelijke rock met veel mooie toetsenpartijen en sterke gitaarsolo's. En gelukkig passen enkele kleine uitstapjes ook in het concept, zoals het heerlijke stukje jazz aan het einde van The Last Supper. Juist in dat soort onverwacht afwijkend van de geëffende paden zie je de klasse van Seven Steps To The Green Door. Daarbij is de lyrische saxofoon van Marek Arnold verreweg de mooiste toevoeging die een rockband kan hebben. Heerlijk!

Mijn advies zou dan ook zijn: laat heel dat mediaboek voor wat het is en concentreer je op de muziek. "The?Book" is een uur ronduit prachtige muziek die je heel veel gaat draaien. Wereldklasse!

Prologue (A Man And The Book) (4:19) 
The Empty Room / The Realization (6:04) 
The Crying Child (1st Nail) (3:47) 
The Healing Wonder (2nd Nail) (5:55) 
The Dividing Water (3rd Nail) (8:21) 
The Last Supper (4th Nail) (4:27) 
The Eternal Abstinence (5th Nail) (8:06) 
The Deadly Crucifixion (6:47) 
The Green Door (9:52) 
Epilogue (A Bird And The Book) (5:40)

bron www.progwereld.org