Post Description

Met dank aan Petry

3 boeken van Kristien Hemmerechts:

Een jaar als (g)een ander (2003)

Dagboek: 5 februari 2001-15 februari 2002
'Onderwerp jezelf aan de discipline om iedere dag bijvoorbeeld dertig minuten te schrijven.' Dat was de opdracht die Kristien Hemmerechts haar studenten gaf, maar in werkelijkheid gaf ze die opdracht aan zichzelf. Van 5 februari 2001 tot 15 februari 2002 hield ze nauwgezet een dagboek bij om zo veel mogelijk 'de waarheid te zeggen'. In dat jaar bracht ze veel tijd aan haar werktafel door, maar gaf ze ook lezingen in Nederland, België, Italië, Hongarije en Duitsland. Ze ontmoette lezers en schrijvers, fietste samen met haar vriend op de tandem door Madagaskar, volgde met verbijstering de terroristische aanslag in New York en de bombardementen op Afghanistan; ze kookte maaltijden, ging uit met vrienden, gaf les, ergerde zich, wond zich op en genoot. Dikwijls werd het dagboek een geheugenboek wanneer een beeld, een gebeurtenis of een uitspraak haar terug naar het verleden sleurden. Een onschuldig kaartje van een behulpzame lezeres confronteerde haar echter met de onbetrouwbaarheid van haar geheugen. Een cruciale herinnering aan haar kindertijd, die ze in menig interview enthousiast had verteld, bleek niet met de waarheid te stroken. De waarheid, moest zij vaststellen, laat zich niet zo makkelijk zeggen.


Donderdagmiddag. Halfvier (2002)

'Dit is een boek over kinderen. Over mensen die kinderen willen maar ze niet kunnen krijgen, of ze kunnen krijgen maar ze niet willen, of ze krijgen zonder ze te willen, of ze willen en ook krijgen. En omdat het een boek over het hebben en krijgen en willen van kinderen is, is het ook een boek over liefde, en over het maken van die kinderen, dat soms in liefde gebeurt, soms ook niet. Ik heb dit boek geschreven omdat ik stilaan geloof dat de belangrijkste relatie die een mens in zijn of haar leven kan hebben, die met zijn of haar kinderen is, ongeacht het succes of het falen ervan. Meer en meer geloof ik dat ouders onvoorwaardelijk van hun kinderen moeten houden, hoe moeilijk dat soms ook kan zijn. Dit boek is dan ook opgedragen aan alle kinderen, en dus aan ieder van ons.'


De waargebeurde geschiedenis van Victor en Clara Rooze (2005)

Binnen de familie Rooze zorgt het tragische einde van een zondige liefde na twee generaties nog steeds voor grote onrust. Het onderwerp is taboe, maar het zou zich uitstekend lenen voor een roman. De vriendschap die een schrijfster tijdens haar jeugd met de dochter van de familie had, is niet meer zo hecht als vroeger. De schrijfster komt in gewetensconflict: opschrijven wat niet opgeschreven mocht worden en de vriendschap met de familie op de proef stellen, of het mooiste verhaal dat ze kent ongeschreven laten.
DE WAARGEBEURDE GESCHIEDENIS VAN VICTOR EN CLARA ROOZE is een roman over vriendschap, over schrijverschap, over verraad en de grenzen van het toelaatbare bij het schrijven van een boek.

Inclusief meta informatie in Calibre

Bij problemen zoeken via Binsearch.info

in boneless en ftd