Post Description

Met het album Control maakt The Brew waar waarvoor zij staan: “Rock zoals het hoort”. Al jaren toert de band succesvol door Europa maar met dit vierde album nestelt de band zich definitief bij de betere rockbands. De fans wisten het al en het lijkt nu tijd te worden voor het grotere publiek. The Brew is begonnen in 2004 – Jason Barwick de gitarist was net 15 jaar – en afkomstig uit Grimsby (UK). In 2006/2007 werd de band tot het beste rock exportproduct van Engeland verkozen door het Rock ’n Roll magazine.

Tien nummers staan er op het album waarop het Brew-embleem siert dat doet denken aan jaren zestig/zeventig. Tien nummers die stuk voor stuk het predicaat goed tot zeer goed mogen dragen. Het begint al bij het eerste nummer. Zit je in je stoel dan kom je er uit en ga je meedeinen op de rock. Strak, met een heerlijke melodielijn, lekkere gitaarriffs en sublieme ondersteuning van een stevige baslijn en een luide drum. Deze opener Repeat staat garant voor de rest van het album.

Er staat geen zwak nummer op dit album en het klinkt als live zoals The Brew het liefst staat: “Live on stage” met zoals ze zelf zeggen 120% energie. Het verveelt niet. Het tweede nummer Eject met daarin een prachtige gitaarsolo wordt gevolgd door Mute. Een nummer met een mooie opbouw dat uitmondt in een uitbarsting van emotie. Een aanklacht, een protest en Jason laat zich ondersteund door een krachtige drum en zware bas helemaal gaan. Het nummer Pause laat de klassieke kant zien van de rock. Stop zorgt voor de broodnodige akoestische rust waarbij opvalt dat Jason ook nog eens beschikt over een mooie zangstem. En als je weer even op adem bent gekomen dan ga je rockend verder naar het laatste nummer Rewind. Natuurlijk niet voor niets is deze titel gekozen, want daarna begin je weer van voor af aan.

The Brew kan trots zijn op dit album. Het album laat je niet los en klinkt als een klassieker. Je hoort dat The Brew geluisterd heeft naar The Who, Led Zeppelin maar ook naar hedendaagse bands als Wolfmother. Rock, bluesrock maar ook jazz en psychedelische invloeden hoor je terug in nummers. Een briljante Jason Barwick op gitaar, ondersteund door zware bastonen van Tim Smith en niet te vergeten de luide drum van Kurtis Smith – The Bruce Lee of the drumkit.

Control is ongecompliceerd zoals rock moet zijn en zoals het live door The Brew op het podium wordt gespeeld. Het album is een aanrader. Van start tot finish een van de meest complete en boeiende albums die ik in lange tijd gehoord heb.

01. Repeat
02. Eject
03. Mute
04. Pause
05. Shuffle
06. Fast Forward
07. Skip
08. Stop
09. Play
10. Rewind


bezoek ons eens op ons eigen site met een topduo in het zoeken http://poprock.actieforum.com/