Post Description

Uitzenddatum 23 Nov. 1969
Aflevering 8 De alruin

Wolter van Oldenstein is jarig en Floris heeft − op aanraden van een nieuwe koksmaat − een cadeau voor hem gekocht. Het is een plankje met kettinkjes eraan; aan die kettinkjes hangen verschillende soorten mineralen en edelstenen. Floris legt aan Sindala uit dat je het gif uit vergiftigd eten kan zuiveren door dit plankje erboven te houden. Sindala gelooft dit niet.

Ondertussen heeft de kok een nieuwe hulp aangenomen. Samen met hem bekijkt hij nog eens het eten dat is klaargemaakt voor het verjaardagsmaal van Heer Wolter. Hij ziet echter niet dat de nieuwe keukenhulp achteraf de inhoud van een flesje in de soep leeggiet. Voordat de maaltijd begint, worden alle cadeaus (inclusief het cadeau van Floris) aan Heer Wolter gegeven. Wanneer de soep geserveerd wordt, houdt Floris het plankje boven de ketel en stelt Van Oldenstein gerust: hij kan nu niet vergiftigd worden. Heer Wolter kan wel lachen om Floris' bijgeloof.

Iedereen die aan tafel zit eet een kom soep, behalve Sindala en Floris. Sindala eet niet van de soep omdat er vlees in zit (hij is vegetariër), en Floris morst nog voordat hij een hap kan nemen op zijn nieuwe pak, zodat hij naar de keuken moet om de vlekken uit te wassen. Wanneer Floris terugkomt uit de keuken wordt de soep net weggehaald. Dan blijkt iedereen opeens in een diepe slaap te zijn gevallen, behalve hij en Sindala. Sindala concludeert dat er dus een vergif in de soep moet hebben gezeten, en dat dit het werk van een spion van Gelre is geweest. Op zijn kamer probeert hij met verschillende proefjes een tegengif te vinden, en dit lukt: het tegengif is het sap van de alruin.

Floris en Sindala vertrekken naar magister Roges, en vragen hem waar ze de alruin kunnen vinden. De magister schrikt bij het horen van het woord alruin. Dit schijnt namelijk een plant te zijn die erg gevaarlijk is: als hij op een ander tijdstip dan middernacht wordt geplukt, zou degene die hem geplukt heeft stapelgek worden. Sindala gelooft dit verhaal niet en uiteindelijk vertelt de magister hem waar hij de alruin kan vinden. Floris en Sindala gaan weer verder, en bij de galgenheuvel aangekomen gaat Sindala de alruin plukken. Terwijl hij weg is, wordt Floris gegrepen door de soldaten van Gelre. Dan klinkt er een harde schreeuw van achter de galgenheuvel en Sindala komt tevoorschijn met zijn hand vol alruinen, zwaaiend op zijn benen en pratend tegen een fictieve jonkvrouw. De soldaten zijn hierdoor afgeleid en Sindala staat schijnbaar op het punt om de hand van een van hen te kussen. Het wordt echter geen kus maar een beet, en het lukt Floris en Sindala om de soldaten te verslaan. Sindala legt uit dat hij maar deed alsof hij gek was geworden, en dat de schreeuw kwam doordat hij schrok van de soldaten. Ze keren terug naar kasteel Oldenstein en laten de kok de alruinen klaarmaken. 

Scenario     Gerard Soeteman
Camera      Ton Buné
Camera Assistent   G. Koopmans
Produktieleiding   Joop Visch
Produktie     Max Appelboom
Regie      Paul Verhoeven

Floris van Rosemondt  Rutger Hauer
Sindala      Jos Bergman
Reinbout      Cees Pijpers
Wolter van Oldenstein  Ton Vos
Rogier      Jacco van Renesse
Maarten van Rossum   Hans Culeman
Sergeant     Tim Beekman
Lange Pier     Hans Boskamp
Gravin Ada van Couwenberg Diana Dobbelman
Kamenierster Viola   Ida Bons