Post Description

De Tweede Wereldoorlog - De luchtoorlog in Europa

In juli 1944 spraken de Britse chefs van staven zich uit over hun voorgenomen bombardementsoffensief tegen Duitsland. "We moeten eerst de fundamenten waarop de Duitse oorlogsmachine rust, vernietigen de economie die de machine draaiende houdt, de aanvoer die de economie voedt, het moreel en de hoop op de overwinning waaraan de Duitsers hun kracht ontlenen. Pas dan zuilen we op het vasteland van Europa kunnen terugkeren en delen van de door de Duitsers beheerste gebieden kunnen veroveren, en onze wil aan de vijand kunnen opleggen." Volgens de chefs van staven zou men "in bombardementen op een tot nu toe ongekende schaal het nieuwe wapen vinden waarvan de vernietiging van de Duitse economie en het Duitse moreel in hoge mate van afhankelijk is." De prijs van de gehele operatie, die 5 jaar in beslag nam, was enorm. Meer dan 55.000 Britse of uit het Britse Gemenebest afkomstige bemanningsleden van Bom- ber Command verloren het leven, terwijl de in 1943 ingezette Amerikaanse luchtstrijdkrachten bijna even zware verliezen leden. Aan Duitse zijde werden bijna een half miljoen burgers gedood en werden vijf miljoen mensen dakloos.
Daar ik zelf voor Bomber Command van de RAF gevlogen heb, herinner ik me hoe zwaar elke operatie was en hoe groot de risico's waren, 's Nachts betekenden zware explosies in de lucht het einde van je vrienden. Overdag werd alles minder spookachtig, maar zag men de brute werkelijkheid van de luchtgevechten tussen Duitse en Britse jagers.
Na de oorlog besteedde ik als officieel Brits historicus 12 jaar aan debestudering van bewijsmateriaal uit Britse, Amerikaanse en Duitse bronnen. Gezien de zwaarte van de bombardementen is het niet vreemd dat mensen zich vaak afvragen of een dergelijke verwoesting nu werkelijk noodzakelijk was. Had men Hitler-Duitsland niet op een humanere manier kunnen overwinnen? Dit van origine Amerikaanse boek geeft veel informatie op strategisch en technisch gebied, aan de hand waarvan de lezer voor zichzelf een oordeel kan vormen. Mijn persoonlijke mening is dat het offensief van beslissende betekenis was voor het verslaan van Duitsland, en dat zonder dit offensief tal van andere belangrijke operaties onmogelijk zouden zijn geweest.
Tijdens de oorlog bestond er nogal wat onenigheid over de strategie en over de doeltreffendheid van de bombardementen. Over het algemeen was de bevolking er voor de oorlogshandelingen op deze manier naar Duitsland te verplaatsen, maar er waren ook mensen die de bombardementen op morele gronden afkeurden.
Na de oorlog zijn deze meningsverschillen en morele bezwaren steeds groter geworden. Veel mensen ervaren het als een tegenstrijdigheid dat Groot-Brittannië, dat de oorlog was ingegaan met de verklaring dat het zich zou beperken tot het bombarderen van militaire doelen, zich meestentijds bezighield met het op grote schaal vernietigen van Duitse steden. Bovendien hebben veel mensen het idee dat dit systematisch bombarderen van bepaalde gebieden het oorlogsgebeuren zelf niet of nauwelijks beïnvloedde. Met andere woorden, zij denken dat het bombarderen van steden immoreel was omdat zulks veel onschuldige burgers het leven kostte, en omdat het nauwelijks effect sorteerde.
Om een gefundeerde mening over dit soort zaken te kunnen hebben, moet men zich een beeld vormen van de omstandigheden van die tijd. Ten tweede is het noodzakelijk de beperkingen in te zien van de destijds beschikbare wapens, en ten slotte dient men rekening te houden met het feit dat zij die het beleid uitstippelden de gevolgen daarvan niet volledig konden overzien.
Wat die bijzondere omstandigheden in die tijd betreft, dient te worden opgemerkt dat het offensief begon op een tijdstip dat Groot-Brittannië geheel alleen tegenover Duitsland stond, en het uitvoeren van bombardementen het enig overgebleven wapen was. Uiteraard leek de dreiging van de nazi's nadat Duitsland eenmaal verslagen was minder erg dan daarvoor, maar in 1940 werd die dreiging als zeer reëel ervaren. Onder dergelijke omstandigheden was het openen van een offensief vanuit de lucht zelfs noodzakelijk.
Tegen mei 1940 was het duidelijk dat de bommenwerpers bij daglicht niet veel kans hadden tegen de Duitse afweer. Effectief bombarderen zou alleen 's nachts mogelijkzijn. In de loop van 1941 kwam ook vast te staan dat de kleinste doelen die men met enige redelijke mate van zekerheid kon treffen stedelijke gebieden waren. Ais men de bombardementen zou voortzetten, dan zouden zij dus op de steden gericht moeten zijn.
Wat betreft de te verwachten resultaten, had men goede redenen voor optimisme. Het leek aannemelijk dat, naarmate het offensief in kracht zou toenemen, de belangrijkste Duitse industriecentra verwoest zouden worden en dat dit de Duitse oorlogsinspanning zou ondermijnen. Zo kwam men tot de strategie van het zone-bombardement. Hoewel de aanvallen dood en verderf zaaiden onder de burgerbevolking.

Formaat: Pdf

Veel leesplezier!!!