Post Description

op verzoek van robin_hood via http://www.spotnet-requests.com/f29-muziek  met dank aan zezema voor de bron .

Soup is een Noors collectief waar ik niet eerder van gehoord heb. Nieuwsgierig als ik ben, waag ik tijdens de luisterbeurten van een promo steevast een rondje op het web voor meer informatie, maar dat blijkt bij uitzondering deze keer vrij zinloos. Er is weinig te halen over Soup, dus ik moet het laten bij de muziek op “The Beauty Of Our Youth”. Geen straf overigens, want er is genoeg te melden over de vrij originele orkestrale postrock van Soup.

Wat direct opvalt, is dat Soup gelukkig een eigen kijk heeft op postrock. De muziek is van een mijmerende schoonheid die bijzonder warm aanvoelt. Geen duistere thema’s of andersoortige zwaarmoedigheid, maar vooral louterende stemmingen met secundair wat subtiel sluimerende melancholie. De breed uitgesponnen songs bouwen rustig op en kennen veelal een introductie door zang, piano en strijkers. Op deze momenten staat de verhalende toon volop in het spotlicht en krijgt de muziek bij benadering overeenkomsten met Mercury Rev.

Er is echter per song ook veel ruimte voor flink gezwollen postrock. Niet louter door gierende gitaren en beukende drums (hoe mooi dat vaak ook is), maar door de inzet van een orkest van vlees en bloed. Geen plug-in uit een doosje maar echte violen, cello’s, fluit en dat alles in ruime mate. En ja, drums en gitaren zitten daar ook bij. Deze inspanning betaalt zich uit, want de songs slepen je bij herhaling mee in een kolkende schoonheid, die je mede door de fraaie melodielijnen voorzichtig referenties biedt richting bands als Cold Play en Snow Patrol, maar dan grootser opgezet en minder radiovriendelijk.

De poëtische zang wordt op This Place Is A dream, Transient Days, Memoirs Of A Friend en Loralyn heel fraai bijgestaan door de zuivere tweede stem van Synne Øverland Knudsen. De combinatie van deze vocalen geeft goed tegengas waar de muziek verheven, soms wat monumentale trekjes heeft. En uiteindelijk zorgt die balans voor een imposant resultaat, want “The Beauty Of Our Youth” mag er zijn. Sterker, de perfect uitgewerkte composities, de constructieve vocalen, het zinderende karakter en de betoverende uitvoering brengen “The Beauty Of Our Youth” tot de elite van de hedendaagse postrock  : BRON PROGWERELD.