Post Description

Nummer 15 uit witte SF-reeks van Meulenhoff

De verdronken aarde van J.G. Ballard

Beschrijving:
Als de zon zijn evenwicht verliest en onze aarde in een verzengende gloed zet, smelten de poolkappen. Het water stijgt even snel als de temperatuur en de voortwoekerende plantenwereld nestelt zich in tropische jungles op de slibbanken. Tussen de gebouwen van halfverzonken wereldsteden scharrelen reusachtige reptielen in de lagunes. Het is alsof langvervlogen geologische tijdperken zijn teruggekeerd. Een handjevol mensen handhaaft zich binnen de poolcirkel. Enkelen wagen zich naar buiten en trekken langs de oude woongebieden: zij brengen de nieuwe aarde in kaart en zoeken naar relikwieën. Welmenende officieren van de VN houden zich met het eerste bezig, vol achterhaalde plichtsbetrachting. Piraten en vrijbuiters zoeken naar de achtergelaten kostbaarheden, zoals Strangman en zijn gevolg van krokodillen. Maar als het klimaat de geologische ladder weer afdaalt, kan ook de menselijke geest niet achterblijven. Oerherinneringen aan de verzengende dagen van de sauriërs en de reusachtige boomvarens ontwaken diep in onze cellen.
Ballard verhaalt ons hoe Robert Kerans met zijn wereld verdrinkt in een verleden, dat heden wordt.