Post Description

Dwight Trible - Inspirations [GONDCD017] 2017 FLAC (Gondwana Records)

Als je dit voor het eerst luistert, denk je te maken te hebben met de broer van Gregory Porter. Prima muziek dus als je met een glas wijn en goed gezelschap op de bank zit. 

Wat een hartverwarmende samenwerking is die tussen de uit Los Angeles afkomstige zanger Dwight Trible en Manchester trompettist Matthew Halsall en zijn Gondwana Orchestra. Met Inspirations leggen ze de spiritual jazz weer eens naar een adembenemend hoog niveau.

De mannen ontmoeten elkaar twee jaar terug in Johannesburg toen ze beiden met hun eigen bands op een festival speelden. Halsall, al lang fan van Tribe’s werk, vroeg hem om samen een song te spelen en dat werkte zo goed dat Halsall Tribe overhaalde naar Manchester te komen om samen in de studio aan de slag te gaan. Onder de indruk van Trible boekte Halsall een paar maanden daarna ook nog studiotijd in Londen en bleef zo onder de indruk van Trible’s bijdragen dat hij besloot de opnamen tot Trible’s album te maken, met hemzelf en zijn Gondwana Orchestra als gast.

Het is zijn bescheidenheid die Halsall zo interessant maakt in deze, want juist zijn spel geeft naast die zo overweldigende soulstem van Trible de doorslag waardoor dit zo’n meesterlijk album geworden is. Halsall speelt zo subtiel en emotievol dat je op dit album zijn beste/mooiste spel ooit hoort. Zo begaafd als hij is vult hij de emoties van Trible indrukwekkend aan. En zijn Gondwana Orchestra, altijd al behept met een vloeiende speelstijl die de spiritual jazz zo kenmerkt, klinkt op Inspirations beter dan ooit. Vooral pianist Taz Modi is in bloedvorm en voelt vooral Trible geweldig aan.

Maar waar Halsall ook helemaal gelijk in had: Dwight Trible is de grote ster van dit album. Wat een ongelooflijke zanger is hij toch en waarom is hij toch zoveel decennia zo onopgemerkt gebleven. Ondertussen al in de zestig betovert hij met zijn diep in de soul gewortelde stem elke song van dit album. Vanaf het allereerste moment dat hij inzet in What The World Needs Now wordt je bij de strot gegrepen door die magnifieke stem van hem. Trible heeft alles wat een soulzanger binnen de spiritual jazz moet hebben: een fantastische stem en volle overgave. Hij zingt echt elke song alsof het laatste keer van zijn leven is dat hij deze mag zingen en komt daarmee steeds recht in het hart binnen.

Wat is het een genot om een zanger te horen die echt met alles dat hij in zich heeft, de teksten van de, vaak zo bekende, songs naar een nieuwe wereld zingt. Alleen al de door hem geschreven tekst van Dear Lord, een ode aan John Coltrane, is indrukwekkend en overweldigend. Maar heb je het kippenvel al over je hele lichaam als hij met zijn zang in albumopener What The World Needs Now binnenkomt. Die verdwijnt pas weer als de laatste tonen van Deep River, de afsluitsong van het album, zijn weggestorven. 

En juist in die afsluitprachtsong van het album zingt Trible zo vol overgave dat de tranen je spontaan in de ogen schieten. Halsall speelt daar met heel mooi trompetspel op in maar Trible is niet te houden en hij trekt de song daarna volledig naar de eeuwigheid. Ondertussen heb je dan allang al door dat dit het meest intense album is dat je dit jaar hoort. Wat een ongelooflijk slot van het album.

In jaren niet een zo ontzettend goed album binnen de spiritual jazz met zulke ongelooflijke zang voorbij horen komen als Inspirations van Dwight Trible. Wat een meesterstuk heeft hij met Matthew Halsall en zijn band voor elkaar gekregen. Inspirations is een album om steeds opnieuw te draaien en je over de blijven verbazen. Een album voor de eeuwigheid.

hele goede review: London Jazz

koop deze plaat net als ik: Picadilly Records

beluister de artiest: Spotify

preview/koop op: 7digital