Post Description

op verzoek van hansvanzet via http://poprock.actieforum.com/

Het belgische Mad About Mountains speelt country traag en slepend en zo sober mogelijk. Akoestische gitaar, ukele en de getergde vocalen van De Pessemier centraal, terwijl daar omheen een landschap van pedalsteel, viool en lichte percussie wordt gelegd.

Vergelijkbaar met het eerste werk van Ray LaMontagne, speelt de Belg hier met een duistere en kale benadering van country. Hier en daar aangevuld met alternatieve country die aan Calexico refereert. Met name in een van de hoogtepunten, Don’t Be Angry, is deze link sterk te leggen.

Kunst is dat de Belg haast Amerikaanser klinkt dan zijn Amerikaanse collega’s. Haast een ontkleedde Bruce Springsteen, bij momenten, die zich heeft teruggetrokken in een blokhut hoog in de bergen om de wortelen van zijn geluid terug te vinden.


01 On Our Way Back Home
02 Where the Man Waits
03 Little Lady
04 If You See Her
05 Winter
06 Hurts
07 Down the River Home
08 Harlaz
09 You Know
10 Our Garden