Post Description

Bloedmachines
De film ging in september 2019 in wereldpremière op L'Etrange Film Festival. De film wordt nu gestreamd op Shudder .

Hoewel het slechts 50 minuten duurt, is Blood Machines een volledige verhaalervaring.

Snel opgezet, leren we dat twee mannen een missie in de ruimte hebben om een ​​onheilspellende machine op te sporen die de orde van het universum bedreigt. Maar eigenlijk is het verhaal slechts een kader voor de creatieve visuele sfeer die zowel als achtergrond en bestaansreden van de film dient, geschreven, geregisseerd en bewerkt door Seth Ickerman (een bijnaam die werd gebruikt door twee filmmakers, die eerder maakte de videoclip Turbo Killer ).

De krassende esthetiek combineert kleur en licht om een ​​universum te creëren dat duidelijk anders is dan het onze. Tegen die achtergrond passen de twee mannelijke 'ruimtejagers', een oudere en een jongere, goed in hun out-woestenij-outfits, ook al lijken ze niet noodzakelijkerwijs op astronauten of ruimteverkenners van andere scifi-films.

Zodra ze hun steengroeve hebben gevonden en de bemanning van het schip hebben gevangen, proberen ze de dreiging volledig te elimineren, en dan begint een humanoïde vorm uit de buik van het schip te kronkelen. Wat naar buiten glijdt is in de vorm van een naakte vrouw, bedekt met meerdere kleuren en een omgekeerd kruis, die vervolgens de ruimte in lanceert.

Ja, dat is absoluut een boeiend beeld, bovenop de beelden die al zijn vastgesteld. (En het doet denken aan Lifeforce en kan op dezelfde manier worden geïnterpreteerd als uitbuiting.) Van daaruit leren we wat meer en het verhaal komt tot een bevredigende conclusie, maar in de eerste plaats is dit een film die wordt verteld door middel van zijn beeldspraak.

Als filmfanaat met een speciale interesse in de jaren 70 en 80, is Blood Machines absoluut mijn jam. Het voelt als iets dat eind 1979 verloren is gegaan, in 1983 opnieuw is ontdekt en vandaag is voltooid.

Als hardcore fan van sciencefictionfilms in het algemeen is Blood Machines ook mijn jam; Ik waardeerde vooral de kleine toelichtingen op klassiekers uit het verleden uit de jaren 60 tot 90. De synthscore van Carpenter Brut voelt wonderbaarlijk passend en biedt een passend onderstrepingsteken naarmate de actie zich ontvouwt.

Zal ik, nu ik heb uitgelegd waarom de film voelt alsof hij voor mij is gemaakt, iemand anders aanspreken?

Samenvattend : iedereen die geniet van en / of alleen maar waardering heeft voor duistere, ambitieuze scifi-brillen, krijgt voeding van Blood Machines .