Post Description

Post Mortem (2010)




Alternatieve titel:
Santiago '73

Tagline:
Mario's frantic search


Land: Chili / Duitsland / Mexico
Genre: Drama 
Lengte: 98 minuten

Cast:
Marcelo Alonso (Víctor)
Alfredo Castro (Mario Cornejo)
Amparo Noguera (Sandra)

Crew:
Regisseur: Pablo Larraín
Schrijver: Eliseo Altunaga
Muziek: Juan Cristóbal Meza

Plot Keywords: Morgue, Autopsy, Chile

Beoordeling op IMDb: 6.5/10




Liefhebbers van film, vergeet niet dat er naast de grote "Hollywoodreleases" nog tig van "andere" (kwaliteits) films zijn, die soms te goed zijn om in de anonimiteit te verdwijnen.


Deze film Post Mortem werd genomineerd voor een Gouden Leeuw. De film won een Golden India Catalina, een Grand Coral - Second Prize, en een Best Cinematography Award op het Los Angeles Latino International Film Festival.

Korte inhoud:
Mario Cornejo is een zwijgzame man die in het mortuarium de autopsierapporten uittypt voor de patholoog-anatoom. Kort nadat Pinochet de macht heeft gegrepen, wordt het levenloze lichaam van de democratisch gekozen president Salvador Allende het mortuarium binnengebracht.

Recensie:
Wat als kille ziekenhuisruimtes en mortuaria de boventoon voeren in je leven? De straten lijken verlaten en het uitzicht vanuit huis is een samenspel van lijnen. Niks gezellig en gekleurd. Geometrisch. Het is Santiago door de ogen van Mario, een niet al te opvallende verschijning die bij lijkschouwingen tikt wat de dokter dicteert. Dat het 1973 is en aan de vooravond van Pinochets bewind, lijkt zijn apathische blik niet echt te beïnvloeden. Een fleurig leven leidt hij sowieso al niet. 

In zijn debuut Tony Manero lukte het de Chileense regisseur Pablo Larraín ook al om een indringende karakterstudie te combineren met een typering van de politieke situatie in Chili, maar Post Mortem is daar op alle vlakken nog net iets beter in geslaagd. Dat begint al bij het hoofdpersonage, dat net als in Tony Manero overigens wordt gespeeld door de geweldige acteur Alfredo Castro. 

Maar ook de grotere aandacht die Larraín in Post Mortem heeft voor de politieke aandacht van het verhaal komt de film ten goede. Kijkers die niet op de hoogte zijn van de geschiedenis van Chili zullen er wellicht overheen kijken, maar de subtiele kritiek van Larraín op het regime dat een einde maakte aan het bewind van Salvador Allende geeft de film een extra dimensie. 

Post Mortem is prachtig gefilmd. De statische shots, waarbij personages regelmatig deels buiten beeld vallen, geven een beklemmend gevoel: één die de kijker niet makkelijk van zich af kan schudden. Ronduit fascinerend is de scène als Mario in het lijkenhuis aankijkt tegen de dode Allende terwijl de complete legertop gespannen afwacht op het resultaat van de autopsie. Het is met afstand de Beste scène in deze sobere, maar desondanks buitengewoon indringende film die nog lang na het meesterlijke einde door je hoofd blijft rondspoken. Topper!

Verhaal:
Mario werkt in een mortuarium in Santiago, waar hij de opmerkingen van de patholoog-anatoom zorgvuldig uittikt op zijn antieke typemachine. Thuis heeft hij weinig om handen en probeert hij zich niet te laten meevoeren door de eenzaamheid. Al jaren kijkt Mario vanuit zijn raam naar de overbuurvrouw, Nancy Puelma. Als hij haar eindelijk aan zijn eettafel krijgt, lijken zijn kansen te keren. Tot de dag van 11 september 1973. Op die dag, waarop Pinochet middels een staatsgreep afrekent met president Salvador Allende, blijkt Nancy spoorloos te zijn verdwenen. Mario gaat op zoek naar zijn verloren geliefde terwijl hij op zijn werk moet om zien te gaan met de honderden slachtoffers van de rellen in Santiago.

Info:
Bron: Retail 
Taal: Spaans
Geluid: DD 5.1
Ondertitels: Nederlands

Trailer:
http://www.youtube.com/watch?v=re5bdxwKNGg

Met dank en alle eer voor de originele poster[/b]