Post Description

Hoezeer ik ook van progressieve rockmuziek houd, ook voor mij valt het moeilijk te ontkennen dat er maar zelden een album uitkomt dat echt anders is dan het al bestaande. “World Of Wonder” van het Mayra Orchestra was voor mij enkele jaren terug wel zo’n album. De muziek was slechts een onderdeel van een groter concept, waar ook de visuele show en het deels handgemaakte artwork deel van uitmaakten. Maartje Dekker bewees met haar afstudeerproject dat een frisse blik van buiten tot mooie resultaten kan leiden en met een klein orkest wist ze frisse, lichtvoetige symfonische muziek te maken, eerder pop dan rock.

Nu, ruim drie jaar na het debuut, is het tijd voor een opvolger: “Oracle”. Waar “World Of Wonder” op mij eerder overkwam als een sprookjesboek, een verzameling nummers die wel een zelfde sfeer ademen maar geen onderlinge verwantschap kennen, is ditmaal gekozen voor één verhaallijn. Dat verhaal gaat over een beestje genaamd Tahti, dat gedroomd heeft over een paradijs en vervolgens naar die plek op zoek gaat. Natuurlijk is het verhaal metaforisch, waarbij de locatie staat voor het perfecte muziekstuk dat uiteraard buiten bereik blijft en waarvan alleen flarden gezien worden. De dertien nummers kunnen gezien worden als die flarden. Een interessant concept, dat wel impliceert dat “Oracle” ook niet het perfecte muziekstuk is…

Het eerste dat opvalt aan “Oracle” is dat de personele bezetting fors is uitgebreid. Inmiddels staan veertien muzikanten op de rol, wat naar ik aanneem min of meer dezelfde formatie is waarmee de muziek van “World Of Wonder” live werd uitgevoerd. Het project lijkt inmiddels dus al meer een echte band geworden en dat is natuurlijk goed nieuws. De extra muzikanten geven nog meer diepgang aan de muziek, zoveel zelfs dat het af en toe wat overweldigend wordt. In een nummer als Face In The Water gebeurt bijvoorbeeld zo veel, dat ik op een gegeven moment maar heb opgegeven om te willen weten welk instrument ik precies op welk moment hoor. Het is daarbij wel een compliment voor de productie van Christiaan Bruin dat het überhaupt mogelijk is zo veel details te kunnen horen.

Het tweede dat opvalt is dat de sfeer wat meer duister is dan op het debuut. Zo worden nummers als Home Is Where The Heart Is en Rulers mede gekenmerkt door een trage, slepende zangpartij, waardoor het in combinatie met de toegevoegde elektronica zelfs wel wat wegheeft van triphop. Een prima zet wat mij betreft. Mijn enige kritiekpunt op “World Of Wonder” is namelijk dat de zangstem van Maartje Dekker nog wel eens wat te lief wil klinken – een scherp randje mist, zo je wilt – en in combinatie met de violen en diverse tierelantijntjes kan dat tot een tamelijk zoet geluid leiden. De variatie in zang die hier – en in andere nummers – gecreëerd wordt, zie ik dus als een vooruitgang.

Het is echter niet alleen de zang die zorgt voor de andere sfeer. Het zit hem eveneens in de gewijzigde instrumentatie en in de composities. Een mooi voorbeeld hiervan is Stormhorses, wat voor mij het sterkste nummer op dit album is. De opbouw begint al prachtig, met ruim een minuut aan dreigende geluiden, waarmee ik me ’s nachts in een eng, donker bos waan. De contrabas zet vervolgens in, gevolgd door cello en violen. Als de zang na tweeënhalve minuut inzet wordt in eerste instantie gas teruggenomen, maar langzaam zwelt het geluid weer aan en lijken we met een veelvuldige herhaling van het pakkende refrein in een achtervolging beland. Ook in de rest van het nummer – en eigenlijk op het hele album – wordt knap met dynamiek gespeeld, om vervolgens met een soortgelijk geluidenpalet als die uit de intro het nummer af te sluiten.

Het moge duidelijk zijn dat ik erg geporteerd ben van het tweede album van Mayra Orchestra. Het is geen makkelijke opgave een uniek debuut als “World Of Wonder” te moeten evenaren, maar Maartje Dekker en Christiaan Bruin zijn hier met medewerking van een twaalftal eveneens jonge muzikanten absoluut in geslaagd. Sterker, “Oracle” is door de gevarieerde zang, de rijkere instrumentatie en de (nog) grotere afwisseling in composities zelfs een flinke stap vooruit. Het perfecte muziekstuk is dit album uiteraard nog niet, maar dat geldt net zo goed voor mijn persoonlijke favorieten. De eerdergenoemde flarden stemmen echter al bovenmatig tevreden en de lat voor nummer drie ligt daarmee bijzonder hoog. Ik heb er echter alle vertrouwen in dat deze muzikanten die verwachtingen helemaal waar gaan maken!

Dawn (3:39) 
Home Is Where The Heart Is (0:45) 
A New Skin (3:57) 
Face The Water (4:08) 
Into Your Heart (4:41) 
Edge Of The World (4:18) 
Run (4:55) 
Rulers (3:30) 
The Other Side (4:19) 
Snow (3:23) 
Stormhorses (7:34) 
Silver Paradise (5:38) 
Everything In Its Place (4:38)

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

Mayra Orchestra - World of Wonder (2013)


Hymn to the Sea (5:55)
In the Woods (3:55)
I Just Want to Be Loved (5:45)
Smoke and Mirrors (5:41)
Change (4:54)
Rituals (5:24)
Freedom (4:23) 
Interlude (3:05)
The Lake (4:46)
Keep It Here (3:34)
Metamorphosis (7:09)


http://the-wall-of-music.actieforum.com/