Post Description

Met een zekere regelmaat verblijdt de Zweedse band Brighteye Brison de liefhebbers van progrock met een nieuw album. In een jaar dat toch al hevig blinkt en glittert dankzij de ene na de andere fraaie diamant, vonden Linus Kåse en consorten het opportuun met "The Magician Chronicles - Part 1" een nieuwe glimmende duit in de rijkelijk gevulde zak te doen. Het album is de vierde in de anno 2011 bijna tienjarige historie van de band en kan het predikaat 'beste album tot nu toe' met gemak dragen. Na wat draaien en keren heeft Brighteye Brison de juiste koers gevonden en vallen de stukjes op deze schijf naadloos in elkaar.

Wat velen misschien niet weten is dat opperhoofd Linus Kåse van origine een jazzsaxofonist is die redelijke succesvol is met het jazzkwartet van zijn echtgenote. Wie deze man alleen maar kent van zijn zang en toetsenspel moet op YouTube maar eens gaan grasduinen en zich verbazen. Net als overigens jazzgitarist Johan Öijen, die naast zijn eigen soloprojecten als sessiegitarist participeert in tal van uiteenlopende muzikale projecten. Voor deze heren is Brighteye Brison slechts een hobbymatige uitlaatklep, want droog Zweeds knäckebröd valt er natuurlijk met prog ook in Zweden amper te verdienen. Waarom noem ik deze twee muzikanten en bandleden? Omdat het stempel dat beiden op dit album drukken zo nadrukkelijk en haast onuitwisbaar is.

Experimenteerde Linus Kåse op "Believers & Deceivers" in het nummer The Grand Event al wat met saxofoon, op dit album kom je niet meer om dit door menigeen verfoeide blaasinstrument heen. Gelijk al op het openingsepos The Rise of Brighteye Brison word je regelmatig verrast met jazzy uitspattingen. Dit nummer bestaat uit elf in elkaar overgaande delen en beslaat de helft van de totale speelduur. Denk niet dat Brighteye Brison het over een andere boeg gooit. De band gaat verder waar het op The Grand Event is gebleven. Lang uitgesponnen vaak dubbel gelaagde toetsenpartijen waaronder ruim baan voor oldtimers als Mellotron en Hammond. Hier komt medebepalend bandlid Per Hallman om de hoek kijken. Deze goedlachse man heeft stilaan een steeds grotere rol in de band gekregen. Niet alleen als begenadigd toetsenist maar ook als zanger. Vlak naast het instrumentele deel de zang niet uit. Met regelmaat kom je de harmonieuze zang van de heren tegen. Subtiel vlecht Johan Öijen zijn akoestische en elektrische gitaarsolo's door de muziek waarbij het nummer bij vlagen doet denken aan Glass Hammer.

Ook op The Magician's Cave kom je het jazzy saxofoonspel tegen. Het nummer heeft een sprookjesachtige uitstraling veroorzaakt door de gesproken teksten die het verhaal van dit nummer vertellen. Het dromerige toetsenspel in het laatste deel van dit nummer is fenomenaal. En hiermee is de koek nog niet op. Met 'slechts' acht minuten is Mind Fire Menace het kortste nummer van de cd. We horen fraaie harmonieuze samenzang en zalige melodielijnen die lekker in je hoofd blijven hangen. Op dit nummer, wat je als officiële video overigens integraal op YouTube kunt terugvinden, is het vrolijkheid troef. Halverwege trekt de band alles uit de kast en trakteert je op zalig spel op Hammondorgel, synthesizer en piano, gelardeerd met pittig gitaarwerk. Het zijn wellicht de beste minuten van het toch al hoogstaande album waar Brighteye Brison boven zichzelf uitstijgt.

Het mag duidelijk zijn dat "The Magician Chronicles - Part 1" bedoeld is voor de liefhebbers van ouderwetse toetsensymfo die open staan voor jazzy elementen. Wanneer we met een schuin oog naar de titel kijken kunnen we rond 2014 vast een opvolger tegemoet zien. Ik ben er nu al klaar voor.

Bron www.progwereld.org