Post Description

Personal Stereo begint even heel verwarrend met
This one goes out to the one I love
This one goes out to the one I love
This one goes out to the one I love
Maar dan volgt de zin Coming to you, on your personal stereo en dan weten we dat het geen R.E.M.-cover is. Het had zo kunnen wezen want dit viertal brak door met een cover van New Order (Blue Monday).
Het is een mooi en dromerig nummer en voer te noemen voor liefhebbers van bandjes als Morcheeba of Hooverphonic en in minder mate Portishead.
Heerlijk binnenkomen is het zeer zeker.
Heavenly is wederom een zweverig en mooi nummer waar je heerlijk op weg kunt dromen. Electronic is wel de hoek waar deze band in ondergebracht wordt, maar pop dekt denk ik meer de lading. Pop met lichte electronica invloeden, want het zijn toch voornamelijk de natuurlijke instrumenten die het werk doen.
If We Kiss wordt een beetje a la Björk gezongen maar dan op een veel toegankelijker manier. De muziek doet denken aan ijzige landschappen die aan je voorbijtrekken tijdens een lange treinreis in de winter.
Haldi is een beetje triphop, of moet ik zeggen trippop? In elk geval luistert het lekker weg en is dit muziek waar je iedereen wel blij mee kunt maken als je eens een avondje met je vrienden wilt doorbrengen die wat minder op hebben met rare muziekfratsen van muziekminnend musicmeter.
Sit Down heeft wederom die rustige flow, maar heel eerlijk moet ik nu ook wel gaan zeggen dat het telkens net even te veel voortborduurt op de voorgaande nummers. Hierdoor ontbreekt het net even aan de broodnodige afwisseling en begint het voorspelbaar te worden. Heb je het als achtergrond opstaan, dan zeker niet afzetten want het is en blijft mooi en aangenaam.
See You heeft een electronischer intro maar al gauw begint het weer akoestisch te worden en ontstaat een warm nummer wat erg mooi gezongen wordt. Het is haast jazzy te noemen. O ja: die titel....zingt Depeche Mode dat ook niet? Inderdaad, sterker; na verloop van tijd ontdek je ook dat het gewoonweg een cover is. Knap gedaan want het kost heel even om daar achter te komen.

Two Icicles doet wat denken aan de Goldfrapp van hun eerste album.
Change My Ways begint wat complexer maar draait al snel weer bij en wordt een heerlijk late-night nummer waarop het lekker wegdromen is. Morcheeba is en blijft de band waar ik hier het meest aan moet denken.
Keep On heeft wat tegendraadse ritmes maar het is niet genoeg om te zeggen dat we hier met bijzonder muziek te maken hebben. Het is gewoon prima luisterpop waar weinig mensen zich een buil aan kunnen vallen.
Diet Of Water And Love is al niet veel anders: mooie stem die muzikaal omlijst wordt door akoestische instrumenten. Doet wederom denken aan Goldfrapp, Morcheeba of Hooverphonic.
Al met al helemaal niks mis met dit album. Misschien had iets meer variatie leuker geweest, maar het steekt allemaal verdomde mooi en goed in elkaar.

Heerlijk voor de late uurtjes zoals op moment van schrijven en een aanrader voor liefhebbers van genoemde bandjes.



TRACKS:
01. Personal Stereo
02. Heavenly
03. If We Kiss
04. Haldi
05. Sit Down
06. See You
07. Two Icicles
08. Change My Ways
09. Keep On
10. 'Diet Of Water And Love' by The Valium Poets

<Spot naam = bestandsnaam>

Alle FTD vrienden fijne kerstdagen!!