Post Description

** Mijn mening :

Vanaf begin jaren 70 is Chris sterk beinvloed door producers, platenmaatschappijen en zijn eigen eerzucht. 
Hij had veel succes met zoetsappige liedjes zoals Fool (if you think it's over), Josephine, I Can Hear your Heartbeat enz enz.
Zo af en toe hoor je op zijn eerdere LP's wel eens terug wat een fantastische muzikant het is, maar dan meestal wel ver weggeborgen op kant B. 
Hoe ouder hij wordt, des te meer sluipt de bluesguitarist toch meer naar voren. Vóór de 90's wist er toch niemand dat hij ook een superieure guitarist was ? Elke zanger stond voor een microfoon met een guitaar in zijn handen !
Zeker tijdens live-optredens komt hij als een serieuze muzikant tevoorschijn. 

Uiteindelijk is zijn ernstige ziekte in 2000 het breekpunt, Chris besluit (mocht hij het halen) om daarna alleen nog maar de muziek te maken die hij voor ogen heeft en niet meer naar platenlabels en producers te luisteren. 
Het resultaat is er naar: waanzinnig mooi repertoire, maar weinig commercieel succes.

Dit is één van zijn mega projecten tijdens zijn recovery 11 CD's met per CD een belangrijk hoofdstuk uit de geschiedenis van de blues muziek. Misschien wel het mooiste dat hij ooit heeft gemaakt ! CD1 begint in Afrika en vervolgens een trip door tijd en ruimte ......

Kortom na 2000 mag je eigenlijk niets meer van CR missen, op de greatest hits na !

** Einde mijn mening

Iedereen heeft recht op een eigen mening en dit is de mijne. 
Er kwam een verzoekje voor de box, 11CD's, bijna 4G. 
Er zitten geen cue, log en covers bij. 

Blue Guitars
============
Cd 01 Beginnings
Cd 02 Country Blues
Cd 03 Louisiana & New Orleans
Cd 04 Electric Memphis Bules
Cd 05 Texas Blues
Cd 06 Chicago Blues
Cd 07 Blues Ballads
Cd 08 Gospel Soul Blues
Cd 09 Celtic & Irish Blues
Cd 10 Latin Blues
Cd 11 60's & 70's

een willekeurige review van Amazon (13 van de 16 met 5 sterren !)

I must admit I was a bit apprehensive when I heard that Chris Rea was to issue an 11 CD set. I did not see how anyone could undertake such a huge project and hope that it would be up to his usual standard. I really need not have feared. Since receiving my copy of Blue Guitars at the beginning of the week I have listened to all 11 discs and have yet to find a bad one. All the CD's are named for a particular type of blues and I have to say that they are all to a greater or lesser degree evocative of the genre they are named for.

If this set had been issued by somebody new to the music scene, then all the usual pundits would be lauding him. For Chris Rea, it is his farewell and a very poignant farewell it is. If he had never issued anything else, then this would stand as a brilliant body of work. Taken together with all the albums issued over the last 25 years, then it is outstanding.

If you have never really listened to Chris Rea, then this is an opportunity to discern why he has had a faithful following over the years and why we have all looked forward eagerly to each new release.