Post Description

Weer eentje voor de liefhebbers:

JO DURAND IS TERUG. Zijn bewonderaars kunnen gewoon niet zonder. Tienduizenden eisten dat we hem terughaalden.
Dit is de enige kans voor de talloze lezers die Jo Durand tijdens de loop van zijn carrière hebben leren kennen, en die zich afvroegen hoe hij aan dat zeldzaam-avontuurlijk leven is begonnen. Het is een enige kans voor de duizenden die het zonde vonden dat een reeks van dergelijke waarde in tijdschrift-vorm verscheen, en die nu de kans krijgen om een volledige serie aan te leggen in handige en goedkope pockets. En ook een enige kans voor dié lezers die stapels Jo Durands liggen hebben, maar met hiaten in hun collectie.
Jo Durand voorstellen? Onnodig! Iedereen kent hem.

Destijds schreef VRIJ NEDERLAND over deze reeks: De JO DURANDS? Die worden niet gelezen, die worden gevreten! Meenemen en meevreten!


Lou Merryl was een pulpschrijver, een auteur die zich geweldig amuseert, niet gehinderd door enige literaire ambitie, noch door enig fatsoen. Het is pulp, geschreven met de trukendoos wagenwijd open. De man die zich achter het pseudoniem Lou Merryl ophoudt, mikt op herkenbaarheid. Ga er rustig van uit dat elke man houdt van drank én vrouwen en dat elke man een held is in het diepst van zijn gedachten. Overdrijf dat dan tot het 
grotesk wordt. Nuanceer niet, maar heb het over de vrouwkens, de arabieren en de homo. Gebruik ook absurd veel geweld. 

Waar bij serie I nog "alleen voor volwassenen" op de cover staat met covers van dames in "niemanddalletjes" heeft de uitgever bij serie II niet alleen in het taalgebruik alle remmen losgegooid, je zou het op sommige momenten pornografie kunnen noemen, maar hebben ook de covers explicite foto's van dames met blote tieten 
gekregen.

Jo Durand Avonturier, Alleen voor boven de 18.

In deze spots horen ook de boeken van Mike Spot thuis, zelfde schrijver ander hoofdpersoon.

Let vooral op de jaren 60 spelling, veel k's ipv van c's (perfekt) en bv entoesiast ipv enthousiast en simpatiek ipv sympathiek