Post Description

Kororinpa is ?weer? zo?n mini/puzzelgame. Althans, dat zou je denken op het eerste gezicht. Dat klopt in weze ook wel, maar onder het lieflijke uiterlijk en de simpele spelmechaniek schuilt een ware game. Eentje met tonnen spelplezier, waar je zeker ook niet snel op uitgekeken raakt.

Maar voordat ik overschakel op mijn uiteindelijke oordeel is het eerst handig om te weten hoe Kororinpa (wat een naam) werkt. In Kororinpa moet je een knikker door een omgeving loodsen naar de finish. Met de Wii-controller kun je de omgeving kantelen waardoor de knikker begint te rollen. De eerste keer dat je dit doet voelt het heel vreemd. Het gevoel dat je totale en directe controle over een complete spelwereld hebt is iets magisch bij dit spel. Het geeft aan hoe nauwkeurig de Wii-mote is want bij elke kleine beweging zie je de spelwereld direct reageren. Het voelt bijna eng, alsof je aan de wereldbol op je kamer begint te draaien en je de aarde buiten ziet meebewegen.

Zodoende beweeg je de knikker langs alle obstakels die je tegenkomt, en moet je zorgen dat hij niet van het speelveld af valt. Je komt verraderlijke hobbels tegen waardoor de knikker onverwachts sneller gaat, kleine bewegende platformen waar je heel precies je evenwicht moet bepalen, kanonnen die je hoog de lucht in knallen waarna jij moet zorgen dat de knikker de goede kant op beweegt en meer. Maar omdat de Wii-controller zo interactief is met de spelomgeving nodigt het uit voor veel meer verschillende mogelijkheden. Ik kwam bijvoorbeeld op een gegeven moment bij het einde van een pad, en ik wist niet hoe ik verder moest. Ik keek goed en zag dat er boven mij nog een platform was, waar ik dus niet kon komen. Of toch wel? Ik draaide de Wii-controller ondersteboven waardoor de hele spelwereld omkeerde en de knikker recht op het platform viel. Zo vervolgde ik mijn weg.

Maar het kan nog een stapje verder. Het moet zelfs mogelijk zijn om zo met de zwaartekracht te stoeien dat je knikker vanaf het beginpunt recht de finish in kan sodemieteren als je het slim speelt. Wat ik hiermee bedoel is dat je de spelwereld bijvoorbeeld helemaal schuin op zijn kop kan houden waardoor de knikker langs het speelveld naar beneden valt. Als de knikker vlak langs het doel valt kun je de omgeving snel weer terug kantelen en dan valt hij recht in de finish. Ik heb het geprobeerd en het is me niet gelukt, maar in theorie moet het lukken. Hierdoor kun je complete stukken van het speelveld overslaan. Kortom: je kunt het spel zo moeilijk maken als je zelf wilt dankzij de totale bewegingsvrijheid.

gamenaam screenshot
Gaandeweg worden de omgevingen echter steeds complexer, waarbij steeds meer denkwerk is vereist. De game kent gelukkig een heleboel levels zodat het wel even duurt voordat je overal doorheen bent en je de hoogste score hebt gehaald. Hoe hoger je score, hoe meer de kans is dat je iets ontgrendelt. Je kunt namelijk niet alleen een knikker be﮶loeden; er zijn ook basketballen, bowlingballen, poesjes, pingu﮳, beertjes en nog veel meer objecten om mee te puzzelen. Tevens is er een heleboel muziek te ontgrendelen, wat eveneens een pluspunt is, want de muziek is erg aanstekelijk. Het is gewoon n鴠wat te vrolijk allemaal en sommige nummers blijven de hele dag in je hoofd zitten.

Dan is er nog een multiplayer voor twee personen waarbij het de bedoeling is om als eerste de finish te halen. Alle spelomgevingen uit de singleplayer zijn hier ook aanwezig . Het is alleen een beetje storend dat het scherm hierdoor een stuk kleiner is en je dus minder overzicht hebt op wat je doet met de omgeving