Post Description

Nieuwe muziek ontdekken, dat is toch het mooiste dat er is? In de ruim vijftien jaar dat ik nu met Progwereld bezig ben geeft dat nog steeds de grootste kick! Een nieuwe band ontdekken en daar helemaal door weggeblazen worden. Niets leuker om dat met onze lezers te delen. Een tijdje geleden zag ik op Progstreaming een hoes staan die me direct intrigeerde. Een oude tram die rijdt door een desolaat bos. Het zou zo een shot uit “The Walking Dead” kunnen zijn (zonder “walkers” uiteraard). Ik gokte dat de band uit Zuid-Amerika zou komen. Tot mijn verrassing kwam dit duo uit de Oekraine. Na een eerste luisterbeurt was ik overtuigd. Dit is bijzonder!

Liefhebbers van Antimatter, Anathema, Opeth (”Damnation”), Katatonia en van melancholische progrock in het algemeen, zullen met dit album in hun nopjes zijn. Dit duo bewandelt namelijk de stemmige, desolate en melancholische kant van de prog die door collega’s van mij ook wel “depri prog” of “bring your own rope muziek” werd genoemd. Maar wij liefhebbers weten wel beter. Deze stijl is, mits goed uitgewerkt, balsem voor de ziel.

En goed uitgewerkt, dat is dit album. De basis is sterk in zijn eenvoud. Veel warme akkoorden van de akoestische gitaar met daar overheen licht dreigende toetsen, prettig geprogrammeerde drums en uitstekende zang. Tel daar een regelmatig doorklievende elektrische gitaar en sfeervol vioolspel bij op en je hebt een album van grote klasse. De band laat ook nog wel eens een korte stilte in de muziek vallen en dat pakt erg goed uit. Dit is typisch een album dat je onder de koptelefoon moet ondergaan.

De vergelijking met eerder genoemde bands is treffend. Departing Sun of A Garden Without Walls had zo op een ouder album van Anathema kunnen staan. Het gitaarspel doet sterk aan dat van Daniel Cavanagh denken en het geheel is doordrenkt met die typische Anathema sfeer. Terwijl een nummer als Dissolving Into Green weer veel vergelijkingen heeft met Antimatter. De stem van Alex Vynogradoff doet ook wel wat aan die van Mick Moss (Antimatter) denken. Het vioolspel is hier overigens bloedstollend mooi.

Werkelijk alles aan dit album klopt. De productie is om door een ringetje te halen, het artwork is prachtig en de foto’s in het boekje zouden zo leftovers van Lasse Hoile’s werk voor het Blueneck album ‘”King Nine“ kunnen zijn. Daarbij is een totale speelduur van 40 minuten erg prettig. Ik hoop dat ik je nieuwsgierig heb gemaakt en dat je dit album gaat beluisteren. Dit kun je doen op hun bandcamp pagina. Je kunt het fysieke album ook daar bestellen.






The Gates (7:26) 
Dissolving Into Green (5:02) 
Of Silence (2:26) 
A Garden Without Walls (4:36) 
The Source (6:10) 
Fountain Of Fire (4:54) 
Entwined (5:02) 
Departing Sun (5:12)



http://music-by-request.newforum2u.com/