Post Description

Recentie van Johnnys Garden:
“Awna komt integraal binnen,” sprak een van mijn muziekvrienden, nadat hij Wild One van Awna Teixeira de eerste keer gehoord had. En hij heeft gelijk, deze nieuwe, met op de hoes Reintje de Vos, laat een niet mis te verstane indruk achter. Minder luchtig dan wat we een paar jaartjes geleden konden verwachten, toen Awna nog samen met Allison Russell sparde in het vehikel Po’Girl. Ze gaat simpelweg door op eigen voet, en niet onverdienstelijk bovendien. Iets zwaarmoediger dan haar vorige, en een stuk meer constant qua niveau van de individuele nummers. Live stond dit vrouwtje haar mannetje, maar qua zangtalent moest ze het afleggen tegen de charismatische Russell. Enerzijds omdat die een buitensporig zuivere zang heeft, naast een enorm aanstekelijk enthousiasme. Waar het aan ligt kan ik niet verklaren, maar Awna is muzikaal gegroeid. Haar liedjes hebben veel meer body gekregen, zodat ze de vrijblijvendheid van Po'Girl en aanverwante componenten lijken te overstijgen. Een basgeluid op Little Ghost of a Whale voert dusdanig de boventoon dat het imponeert, evenals dat A Sailor's Dream wordt bedolven onder een overdadig aanwezige accordeon. Hoe ze het doet weet ik niet, maar ze doet het en wint voor de volle honderd procent mijn respect met deze zwaarwegende plaat.