Post Description

vergeten in de post van deze dame eerder deze middag te doen.

Emiliana Torrini omschrijft haar muziek graag als 'ondefinieerbaar' en met die omschrijving kon ik tot nu toe altijd in mee. Als ik haar eerste twee albums niet meeneem en haar oeuvre beluister vanaf Love in the Time of Science, dan hebben we al een hoop muziekstijlen voor de kiezen gehad. Eigenlijk heeft ze me met elk album weten te verrassen.

Torrini heeft opnieuw een lange pauze genomen voordat ze met een nieuw album kwam: even lekker een paar jaartjes moederen vond ze belangrijker. Met Tookah lijkt er nu een soort berusting te zijn gekomen. Ze laat nu vooral horen wat ze goed kan en dat is met name de triphopstijl van Love in the Time... Voor het eerst heb ik echt het gevoel vanaf het begin naar een typisch Torrinialbum te luisteren: haar stem was altijd al kenmerkend, maar muzikaal nu dus ook.
Eerste single Speed of Dark vind ik het meest overtuigend klinken, andere nummers zoals Caterpillar klinken me toch iets te vlak om echt door gegrepen te worden. Hierdoor bekruipt mij het gevoel dat dit geen album gaat worden die me echt gaat raken, in tegenstelling tot haar drie voorgangers.


01. Tookah
02. Caterpillar
03. Autumn sun
04. Home
06. Animal Games
07. Speed of dark
08. Blood red
09. When fever breaks
10. Echo horse (history of horses)