Post Description

Een pianist ontkomt er niet aan; eens moet er een solo-album komen. Vijay Iyer vergelijkt het opnemen daarvan zelfs met een uittreding van de ziel waarbij de vrijgekomen energie van bovenaf toekijkt op het handelen van het lichaam. Op die wijze heeft hij ook zijn grote voorbeelden ? onder meer Thelonious Monk, Muhal Richard Abrams en Cecil Taylor ? bestudeert en is er onomkeerbaar door beïnvloed.

 Iyer's solo-album bevat vijf eigen composities en zes covers. Met name die laatste categorie maakt indruk omdat aan bekende werken nieuw geluid wordt gegeven. En diepte. Monk's hoekige ?Epistrophy? boet niet in aan herkenbaarheid maar wordt met een zeldzame souplesse door Iyer uitgevoerd. Duke Ellington's ?Black & Tan Fantasy? wordt ingeluid door donkere dreigende bassen waarna een ontdekkingstocht volgt door het in de jaren twintig van de vorige eeuw geschreven stuk. ?Human Nature?, groot gemaakt door Michael Jackson, kenmerkt zich door een frivole helderheid met donkere ondertoon. Ronkende bassen bedreigen de speelse melodie. 

Iyer's eigen stukken variëren van vrije improvisatie tot doordacht spel. 
'?Autoscopy' (het helderziend zichzelf van binnen bezien) is daarvan een indrukwekkende weerspiegeling. Vanuit een woeste fantasie het gehele klavier gebruikend, keert de pianist volledig in balans terug naar de werkelijkheid. Alles voorzien van een ragfijne, dynamische, harmonieuze techniek. 

Vijay Iyer is een pianist die de jazz verrijkt. Zijn vorig jaar uitgebrachte trio-album werd in Amerika verkozen tot beste album 2009, en dit jaar werd Iyer uitgeroepen tot beste muzikant 2010. Met 'Solo' rechtvaardigt Iyer die uitverkiezing.

spot = ca 1 maand oud