Post Description

Note: het is een oudere spot waardoor een payserver noodzakelijk zal zijn.

Als je Thalberg ( nog ) niet kent, is dit een mooie kans om kennis te maken; virtuoos.

Thalberg als pianist
Thalberg stond bij zijn tijdgenoten bekend als een virtuoos pianist. Dit had hij voor een deel te danken aan een techniek die vaak aan hem toegeschreven wordt, en door veel pianisten (waaronder Liszt) gebruikt is. Deze techniek bestaat eruit dat de duimen van beide handen om beurten op het midden van het klavier de melodie van het stuk spelen, terwijl de rest van de vingers gebruikt worden om de melodie te omlijsten met akkoorden en arpeggio's.

Hoewel Thalberg vaak aangewezen wordt als de pianist-componist die deze zogenaamde "drie-handen-techniek" populair maakte, is het maar de vraag in hoeverre dat terecht is. Liszt, die deze methode zelf vaak gebruikt heeft, schreef deze wel toe aan Thalberg. Dit deed Liszt overigens als beschuldiging: het zou niet meer dan een truc om het publiek voor de gek te houden. Liszt beweerde overigens niet dat Thalberg deze methode bedacht had.

Oeuvre
Thalberg heeft vooral veel piano-muziek geschreven. Een groot deel van zijn piano-composities zijn bewerkingen van, en variaties op, composities van andere componisten.

Daarnaast schreef hij een aantal vocale werken en twee opera's: Florinda, ou les Maures en Espagne en Cristina di Svezia. De eerste werd voor het eerst uitgevoerd in 1851 in Londen, de tweede in 1855 in Wenen.

In 1835/36 speelt Thalberg op verschillende gelegenheden in Parijs. Hij heeft hierbij veel succes, en onder andere Rossini, Meyerbeer en Berlioz zijn enthousiast over zijn optredens. Chopin is minder onder de indruk. Nog kritischer is Franz Liszt, voor wie Thalberg inmiddels een concurrent is geworden die hem als pianovirtuoos naar de kroon stoot. In een artikel voor de Revue et Gazette musicale bespreekt Liszt een aantal composities van Thalberg en kraakt deze tot de grond toe af.

In 1837/38 maakt Thalberg een aantal tournees door Europa. Hij speelt onder andere in Groot-Brittannië, Parijs en Wenen. In deze tijd hoort hij ook voor het eerst Franz Liszt spelen, en Thalberg is erg onder de indruk. In april 1838, als Liszt en Thalberg beiden in Wenen zijn, ontmoeten ze elkaar een paar keer, onder andere als Thalberg Liszt uitnodigt voor een diner dat plaatsvindt op 28 april 1838. In zijn artikelen en besprekingen blijft Liszt echter kritisch, op het vijandige af, tegenover Thalberg. Tijdgenoten verdenken Liszt ervan jaloers te zijn op Thalbergs succes en op zijn techniek, die even goed (volgens sommigen zelfs beter) is als die van Liszt.