Post Description

Sergei Rachmaninov - Rhapsody On A Theme Of Paganini


NB: Helaas niet compleet: wordt opnieuw gespot.


De Rapsodie sur un Thème de Paganini pour Piano et Orchestre (Nederlands Rapsodie op een Thema van Paganini voor Piano en Orkest) is een concertant werk in a mineur van de Russische componist Sergej Rachmaninov (1873-1943).

Het werk (opus 43) is geschreven voor piano en symfonieorkest, en vertoont grote gelijkenis met een pianoconcert. Rachmaninov componeerde het werk in Villa Senar, volgens de vermelding op de partituur van 3 juli tot 18 augustus 1934. Tijdens de première zat Rachmaninov, zelf een bekend vertolker van zijn composities, achter de vleugel in het Lyric Opera House in Baltimore op 7 november 1934; hij werd begeleid door het Philadelphia Orchestra onder leiding van Leopold Stokowski.

Het stuk bestaat uit 24 variaties op de vierentwintigste en laatste capriccio van Niccolò Paganini voor viool, die meerdere componisten tot inspiratie heeft gediend.

    * Introductie: Allegro vivace - Variatie I (Precedente)
    * Thema: L'istesso tempo
    * Variatie II: L'istesso tempo
    * Variatie III: L'istesso tempo
    * Variatie IV: Più vivo
    * Variatie V: Tempo precedente
    * Variatie VI: L'istesso tempo
    * Variatie VII: Meno mosso, a tempo mederato
    * Variatie VIII: Tempo I
    * Variatie IX: L'istesso tempo
    * Variatie X: L'istesso tempo
    * Variatie XI: Moderato
    * Variatie XII: Tempo di minuetto
    * Variatie XIII: Allegro
    * Variatie XIV: L'istesso tempo
    * Variatie XV: Più vivo scherzando
    * Variatie XVI: Allegretto
    * Variatie XVII: Allegretto
    * Variatie XVIII: Andante cantabile
    * Variatie XIX: A tempo vivace
    * Variatie XX: Un poco più vivo
    * Variatie XXI: Un poco più vivo
    * Variatie XXII: Un poco più vivo (Alla breve)
    * Variatie XXIII: L'istesso tempo
    * Variatie XXIV: A tempo un poco meno mosso

Alhoewel deze compositie van Rachmaninov aaneengesloten (zonder pauze) wordt uitgevoerd (het duurt ongeveer 24 minuten), kan het in feite in drie delen worden gesplitst, zoals dat normaal gesproken bij een pianoconcert ook het geval is: de variaties 1 tot en met 10 corresponderen dan met het eerste deel, de variaties 11 tot en met 18 met het tweede deel en tenslotte de variaties 19 tot en met 24 met het laatste deel, de finale.